ME MIA MATIA...

ROLLIGANS

08 September 2007

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ SPORTNET.GR


Μερικές φορές η αναδημοσίευση αξίζει πολύ περισσότερο τον κόπο από μία προσπάθεια να κάνεις τον έξυπνο ή τον ειδικό... Το κείμενο που ακολουθεί είναι των Κώστα Βαϊμάκη και Γιάννη Τσαούση...



Αν η μάνα του βλάκα, είναι πάντα έγκυος, η μάνα του μίζερου του Έλληνα είναι κουνέλα, που κυοφορεί συνέχεια τρίδυμα. Σε μια χώρα που το όνομά της πάει πάντα πακέτο με τη μιζέρια, την καντήφλα και την υψηλή κριτική από τον καναπέ του σαλονιού, με το τηλεκοντρόλ στο ένα χέρι (το άλλο είναι μόνιμα χαμένο στον καβάλο και ξύνει το Ξυστό). Όπου όλοι θα κυβερνούσαμε καλύτερα από τον Πρωθυπουργό, θα προπονούσαμε καλύτερα από κάθε προπονητή, θα κατουρούσαμε και θα σβήναμε τις φωτιές, θα γκρεμίζαμε τα αυθαίρετα με μια κλωτσιά, θα δίναμε 3.000 ευρώ κατώτατη σύνταξη (και μια πουτάνα δυο φορές το μήνα στους γέρους για να μένουν ντούροι) και θα καταπολεμούσαμε την ανεργία στέλνοντας πακέτο στην Αλβανία όλους τους μετανάστες.

Γιατί εμείς, τα ξέρουμε όλα. Πανηγυρίζουμε με την καρδιά μας την όποια επιτυχία, είτε είναι προϊόν δουλειάς και προγράμματος, όπως είναι οι επιτυχίες της Εθνικής μπάσκετ, είτε είναι κωλοφαρδία και timing, όπως ήταν του Euro της Πορτογαλίας. Αλλά τον Ρεχάγκελ τον έχουμε περάσει γενεές δεκατέσσερις, επειδή δεν πήγε την ομάδα Μουντιάλ, λες κι ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι την πήγαν. Τους δε παίκτες, τους έχουμε ξεφτιλίσει και απαξιώσει τόσο πολύ («γέροι», «άμπαλοι», τελειωμένοι», «φραγκοφονιάδες», «κωλοβάζελοι ή/και παλιόγαυροι» κλπ) κι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε το ίδιο με τον Γιαννάκη και τους παίκτες του, αν τολμήσουν να γυρίσουν Ελλάδα με οτιδήποτε άλλο πέρα από το χρυσό – άντε, επειδή έχουμε μεγάλη καρδιά, και ασημένιο να φέρουν δεν θα τους το κρατήσουμε μανιάτικο.

Κλαίμε όταν ο Κεντέρης, η Θάνου, ο Πύρρος, ο Κάχι, ο Μελισσανίδης, η Πατουλίδου φέρνουν μετάλλια κι ακούμε τον εθνικό ύμνο. Χρειάζονται μόνο λίγοι μήνες για να γίνουν ο Κεντέρης και η Θάνου «η ντροπή της Ελλάδας που είναι φουλ στη ντόπα», ο Πύρρος «ο Αλβανός που τον κάναμε και άνθρωπο», ο Καχιασβίλι «αυτός που δεν ξέρει ούτε τον εθνικό ύμνο», ο Μελισσανίδης «το κοριτσάκι που ήθελε και πηδηματάκια στην τελετή έναρξης και μας ρεζίλεψε», η Πατουλίδου «η κωλόφαρδη, που θα τερμάτιζε δεύτερη αν δεν σκόνταφτε η άλλη». Αυτοί είμαστε, αυτοί θα είμαστε πάντα. Όσες επιτυχίες κι αν έρθουν στον αθλητισμό, θα τις απολαμβάνουμε σαν στιγμιαίο καφέ. Μόλις ρουφήξουμε και την τελευταία τζούρα χαράς, θα αρχίσει η μουρμούρα.

Η Εθνική μπάσκετ λοιπόν δεν παίζει όπως επιβάλουν τα υψηλά μας στάνταρ αισθητικής και μπασκετικής παιδείας. Aλλωστε όλοι μας έχουμε διαπρέψει στις μπασκέτες της γειτονιάς μας, όπου ήμασταν κάτι ανάμεσα σε Τζόρνταν και Γκάλη. Η κριτική μας είναι «αυστηρή αλλά δίκαιη», διότι «τα κωλόπαιδα τόσα λεφτά παίρνουν, να αφήσουν τις μαλακίες, τις διαφημίσεις και τις φωτογραφίσεις και να παίξουν μπάσκετ, μην τους πάρει ο διάολος». Καλά τα λες, πες κι άλλα:

Μια ντουζίνα Γκρίνια + 1

- Παναγιώτης Γιαννάκης: Έλα μωρέ, τον πήρε ο ύπνος το Δράκο. 12 παίκτες έχει, 6 χρησιμοποιεί. Τσιμπήστε τον κάποιος να ξυπνήσει και να ρίξει μια ματιά και στον πάγκο του.
- Θοδωρής Παπαλουκάς: Τι έγινε ρε Τεό; Βάρυνες; Πού είναι οι μπούκες που έκανες στον τελικό με την Πανάθα και πήγες να το πάρεις μόνος σου; Αλλά οι Ρώσοι σε πληρώνουν καλά και ξεσκίζεσαι, εδώ κάνεις airball μόνος σου.
- Δημήτρης Διαμαντίδης: Χέσε μας ρε Μητσάρα με τα λάθη σου. Με το που ανανέωσες κι εσύ και κονόμησες, τα έχεις γράψει όλα στην ξερή σου. Το «βάλ’ το αγόρι μου» έχει γίνει «πάρ’ τα πόδια σου ρε κακομοίρη».
- Νίκος Ζήσης: Στο Μουντομπάσκετ που σε κοπάνησε ο Βαρεχάο, λέγαμε πόσο μας έλειψες. Αν ήταν να παίζεις έτσι, να μας λείπει το βύσσινο. Αλλά τι ανάγκη έχεις κι εσύ; Τα τσέπωσες απ’ τους Ρώσους.
- Νίκος Χατζηβρέτας: Τι βύσμα έχεις και σε κρατάει και ο Γιαννάκης και ο Ομπράντοβιτς και δεν σε έχει στείλει στον ΑΓΟΡ; Για να βάλεις καλάθι, χρειάζεσαι σύστημα αυτόματης πλοήγησης.
- Βασίλης Σπανούλης: Καλά, εσύ πήγες ΝΒΑ και νομίζεις ότι έγινες Κόμπε Μπράιαντ; Ούτε για έκτη αλλαγή δεν ήσουν και γύρισες Ελλάδα να τρως κοψίδια στην Πεντέλη. Aσε τις ποικιλίες και δίνε τη μπάλα στους άλλους.
- Μιχάλης Πελεκάνος: Καλά, ας μη χτύπαγε ο Φώτσης και δεν θα έβλεπες Εθνική ούτε από την τηλεόραση. Τυφλοί είναι εκεί στη Μαδρίτη και σε πήραν στη Ρεάλ;
- Μιχάλης Κακιούζης: Ο συγγραφέας της παρέας, γιατί από μπάσκετ… Τι έγινε ρε Μιχαλάκη; Σκέφτεσαι το επόμενο βιβλίο και δεν σταυρώνεις καλάθι ή κρατάς σημειώσεις την ώρα του αγώνα;
- Παναγιώτης Βασιλόπουλος: Ναι, καλά, μόνο με τη φανέλα του γαύρου ξέρεις να παίζεις εσύ. Με το εθνόσημο είσαι για τα πανηγύρια. Τι να κάνουμε ρε μεγάλε; Να παίζουμε μόνο στο ΣΕΦ για να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου;
- Κώστας Τσαρτσαρής: Αν πονάει το πέλμα σου και δεν την παλεύεις, να καθόσουν σπίτι σου. Τι σου φταίμε εμείς δηλαδή;
- Δήμος Ντικούδης: Για κανένα All-Star-Game, καλός είσαι. Να το χέσω που έπαιξες καλά με τους Σέρβους. Με τους Ρώσους πού ήσουν; Είχες πάρει ρεπό;
- Λάζαρος Παπαδόπουλος: Μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee. Σε έφαγε ο συνδικαλισμός και οι μεγάλες δηλώσεις κι έχεις γίνει πιο αργός κι από τον επιτάφιο. Ο μόνος που δεν σου έχει ρίξει τάπα, είναι ο αντίπαλος προπονητής.
- Γιάννης Μπουρούσης: Aσε τα τριποντάκια ρε ψηλέ, που μου έγινες «λεζάντας» κι εσύ και μπες στη ρακέτα να παλέψεις με τα θηρία.

Μπόνους Γκρίνια:
- Σοφοκλής Σχορτσιανίτης: Πιάσε ρε Σόφο 10 πίτες γύρο όπως θα’ ρχεσαι και κοίτα μην τις φας στο δρόμο. Θα σε πάρουν στο ΝΒΑ σίγουρα, αλλά για μασκότ. Πάει, τέλειωσε αυτός, δεν θα τον ξαναδούμε.
- Αντώνης Φώτσης: Έκανες κι εσύ το νέο σου συμβόλαιο και μη τον είδατε τον Παναή. Πονάει το χεράκι σου Αντωνάκη; Για να υπογράψεις και να τα τσεπώσεις, δεν σε πόναγε, έτσιιιιιι;

ΧΤΥΠΑ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΘΑ Τ' ΑΝΤΕΞΩ

Το μόνο εύκολο σ' αυτόν τον κόσμο είναι η κριτική. Δεν κοστίζει τίποτε, δεν χρειάζεται γνώση και οι ευθύνες είναι πάντοτε των άλλων... Αλλωστε είναι γνωστό πως αν πληρώναμε φόρο για τις μαλακίες που λέμε ή γράφουμε η οικονομία δεν θα παρουσίαζε κανένα πρόβλημα... Οπότε βάλθηκαν ειδικοί (είναι πολλοί αυτοί) και άσχετοι (ων ουκ έστι αριθμός) να σφυροκοπούν την εθνική και να περιμένουν πλέον στη γωνία για οποιαδήποτε νέα αποτυχία. Ας ξεκινήσουμε με τους "ειδικούς". Ο Συρίγος έκανε την αρχή με το νταβατζιλίκι που πούλησε και όταν τόλμησε κάποιος (βλ. Λάζος) να ορθώσει ανάστημα ο αρχι-μαφιόζος, αρχι-μασόνος και αρχί-δι γενικώς, ο άνθρωπος που έγινε γνωστός από το σύνθημα "γαμιέται ο Θρύλος κι ο πούστης ο Συρίγος" άρχισε μέσω έντεχνων διαρροών και γλοιωδών κειμένων (σφάζουμε με το βαμβάκι και ταυτοχρόνως κρατάμε πισινή μην τυχόν έρθει καμια επιτυχία και δεν ξέρουμε που να κρυφτούμε) να ενσπείρει φθόνο, αμφιβολία και άγχος αφού τα τσιράκια του ακολουθούν στο ίδιο μήκος κύματος... Από την άλλη οι
"άσχετοι" προπονητές της κερκίδας, που δεν ξέρουν τι χρώμα έχει η πορτοκαλί μπάλα και ψάχνουν να βρουν πως ο Παπαδόπουλος "ψήλωσε" τόσο απότομα και άφησε μακρύ μαλλί αφού στο ντέρμπι με τον "γαύρο" στη Λεωφόρο ήταν κοντός και κοντοκουρεμένος, συνεχίζουν να στρέφονται επί δικαίων και αδίκων. Εμείς συστήνουμε υπομονή για μια ομάδα που έχει 15 νίκες σε 19 αγώνες στις τρεις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις που συμμετείχε!!! Ημαρτον και έλεος πλέον με τους άσχετους οι οποίοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου...