ΑΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟ NBA!

Δε μπορώ να καταλάβω τι κάθονται και κάνουν οι Γιαννακόπουλοι ακόμη στην Ελλάδα. Το σωστό θα ήταν να μαζέψουν την ομάδα τους και να πάνε στο ΝΒΑ. Αυτό θα ήταν και το καλύτερο για τις υπόλοιπες ομάδες του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ, ώστε να υπάρχει ανταγωνισμός και στόχοι. Αν μείνουν στην Αθήνα θα καταστρέψουν τις βλέψεις του Ολυμπιακού, της ΤΣΣΚΑ, της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα. Γιατί να κατεβούν και ν' αγωνιστούν αυτές οι ομάδες απέναντι στους πράσινους; Με ποιά λογική και με ποιά προοπτική; Άντε και σου βγαίνει η ψυχή να αντιμετωπίσεις το Διαμαντίδη και το Γιασικεβίτσιους και τα καταφέρνεις εν τέλει... Μετά; Όταν πάρουν τη θέση τους οι Σπανούλης, Βούγιανιτς και Μπετσίροβιτς; Αφήστε το καλύτερα... Όσο για τους ψηλούς: Με Τσαρτσαρή, Ζίζιτς, Ουίνστον, Ντικούδη και Τομάσεβιτς λείπει το βαρύ, πανύψηλο φορ, αλλά τι να το κάνεις με μια τέτοια πεντάδα στο τεσσαροπεντάρι; Γι' αυτό σας λέω. Ας κάνουν όλες οι ομάδες ένα συλλαλητήριο, μια διαδήλωση ώστε να πειστούν οι Γιαννακόπουλοι να φύγουν μπας και σωθεί το ευρωπαϊκό μπασκετάκι. Μαζέψτε τους...

VAMOS VAMOS ARGENTINA...

Η 2η αγωνιστική της Superleague σημαδεύτηκε από την αργεντίνικη προέλαση και όσοι είχαν παίκτη από τη χώρα του τάνγκο... τον Κύριο είδαν! Ξεκινάμε χρονολογικά από το Σάββατο. Στα Πηγάδια Ξάνθης ο Πόι ξελάσπωσε και πάλι τους ακρίτες και ήδη φαντάζει ως ένα από τα φαβορί για τον τίτλο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου παίκτη στο τέλος της σεζόν. Χθες στο Καραϊσκάκη ο Γκαλέτι έδειξε ακόμα μία φορά πως βρίσκεται μία κλάση πάνω από τους εν Ελλάδι αντιπάλους του και συνέχισε σε ρυθμούς Τσάμπιονς Λιγκ διαλύοντας την αριστερή πτέρυγα του ΟΦΗ κι οδηγώντας τους ερυθρόλευκους σε άνετη νίκη και σπουδαία εμφάνιση. Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στο ΟΑΚΑ, ο Μπλάνκο καθάρισε τη μπουγάδα για την ΑΕΚ διώχνοντας τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί απειλητικά πάνω απ' το Στάδιο. Τι απέδειξε; Πως ο γκολτζής παραμένει γκολτζής σε όποιο επίπεδο κι αν παίζει. Δύο γκολ, ένα δοκάρι και συμμετοχή σε όλες τις φάσεις συνθέτουν το παζλ ενός εντυπωσιακού ντεμπούτου. Τέλος, στο Παγκρήτιο οι φίλοι του Παναθηναϊκού έζησαν την ανάσταση του Ρομέρο. Οπως ο Μπλάνκο (ο οποίος βρήκε χώρο στην 11άδα της ΑΕΚ εξαιτίας της απουσίας του Λυμπερόπουλου) έτσι κι ο Ρομέρο εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Καραγκούνη, πέτυχε δύο πανέμορφα γκολ, δημιούργησε το τρίτο και χρίστηκε ΜVP θυμίζοντας τον παίκτη που γνωρίσαμε στα φιλικά του περασμένου καλοκαιριού όταν και σκόραρε κατά ριπάς. Εφόσον η αγορά της Λατινικής Αμερικής ήταν η αγαπημένη των ελληνικών συλλόγων το καλοκαίρι αυτό ας ελπίσουμε η ρέντα των μπιανκοσελέστε να συνεχιστεί...

ΕΛΛΑΣ... ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΩΝ

Από το πουθενά -χθες- μας προέκυψε η μεγαλύτερη βραδιά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι 5 εκπρόσωποί μας έριξαν μια μούντζα νίκες στους Ευρωπαίους και μας έδωσαν ελπίδες ότι μπορούμε να σταθούμε και μελλοντικά στους κορυφαίους της γηραιάς ηπείρου αφού σταμάτησε επιτέλους η κατρακύλα στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ. Πάμε τώρα να βαθμολογήσουμε τις χθεσινές μεγάλες επιτυχίες.

5 αστέρια: Στον Αρη, φυσικά, αφού είναι ηλίου φαεινότερον πως πρόκειται για τον μεγαλύτερο άθλο της ιστορίας του. Κέρδισε μία ομάδα με 5 φορές μεγαλύτερη αξία αφού μόνο Μιλίτο και Ματουζάλεμ στοιχίζουν πολύ περισσότερο απ' όλο τον Αρη! Βεβαίως η σφραγίδα του Μπάγεβιτς πρόλαβε ήδη να μπει στο ιστορικό αποτέλεσμα... Αν ολοκληρωθεί η προσπάθεια με πρόκριση θα μιλάμε για θαύμα!

4 αστέρια: Στη Λάρισα! Σούζα το αλογάκι λοιπόν και τα παιδιά του Δώνη απέδειξαν πως ούτε εδώ το μπάτζετ παίζει ρόλο. Αλλωστε δεν θα γίνονται αγώνες αν όλοι επικαλούνται το μπάτζετ. Τα δύο τεμάχια που έφαγαν τα Ρόδα είναι και λίγα αφού οι γηπεδούχοι επικράτησαν ολοκληρωτικά. Αφού τη γλίτωσαν φθηνά θα κυνηγήσουν την ανατροπή στη ρεβάνς αλλά αν οι "βυσσινί" αποδόσουν όπως στο Πανθεσσαλικό δεν έχουν καμία τύχη!

3 αστέρια: Στην ΑΕΚ. Συστήναμε υπομονή στους άμπαλους αφού όσοι ξέρουν το τόπι διαπίστωσαν τους αυτοματισμούς και τη δουλειά ακόμα και στις συντριβές από τη Σεβίγια. Η χθεσινή νίκη - πρόκριση (κόντρα σε αντίπαλο που έχασε την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ ελέω διαιτησίας και είναι πρωταθλήτρια έχοντας στον πάγκο της Τραπατόνι) αποτελεί μια πρώτη δικαίωση αφού τα καλύτερα έπονται για τον δάσκαλο Φερέρ και την παρέα του Ριβάλντο...

2 αστέρια: Στον Πανιώνιο και τον προπονητή που μας βάζει γυαλιά ένα χρόνο τώρα, τον κύριο (με τα όλα του) Εβαντ Λίνεν. Κι αν το ένα αστέρι πάει στον Γερμανό το άλλο πάει στον κύριο (επίσης με τα όλα του) Τσακίρη. Συγνώμη, αλλά για μένα μόνο έκπληξη δεν αποτέλεσε το χθεσινό αποτέλεσμα κόντρα σε μία Σοσό η οποία παραπαίει. Ο Πανιώνιος άλλωστε έδωσε δείγματα γραφής πολύ νωρίς και αναμένεται ακόμα καλύτερος από πέρυσι!

1 αστέρι: Στον ΠΑΟ. Ηταν συντριπτικά καλύτερος κι έπραξε τα δέοντα ως όφειλε. Αλλωστε έχει "όνομα βαρύ σαν ιστορία" ... στας Ευρώπας και δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης με την Αρτμέντια. Πάντως ήταν ο μόνος "προβληματικός" σε απόδοση παικτών και κοουτσάρισμα από τον πάγκο. Αραγε ο Ν' Ντόι γιατί δεν ξεκινάει βασικός;

THE SPECIAL ONE

305 αγώνες, 211 νίκες(ποσοστό 69%!), 59 ισοπαλίες και μόλις 35 ήττες(!!). 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα (δύο με την Πόρτο και δύο με την Τσέλσι), 2 συνεχόμενοι τίτλοι στην Ευρώπη (ΟΥΕΦΑ και Τσάμπιονς Λιγκ με Πόρτο) , 2 κύπελλα (ένα σε Πορτογαλία ένα σε Μ. Βρετανία) και ορισμένα Λιγκ Καπ συνθέτουν το παλμαρέ του Special One. Του Ζοζέ Μουρίνιο, του ανθρώπου που γεννήθηκε για να κερδίζει. Του προπονητή ο οποίος άλλαξε τη μοίρα δύο συλλόγων και τον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Του μάνατζερ που μπήκε στην ποδοσφαιρική ζωή πριν λίγα χρόνια, έγινε το επίκεντρό της και σκοπεύει να μείνει για πολλά χρόνια σκιάζοντας τους πάντες και τα πάντα στο δημοφιλέστερο σπορ του πλανήτη. Ο,τι κι αν γράψουμε δεν θα είναι αρκετό για τον Πορτογάλο ο οποίος σήμερα έλυσε κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του με τον Ρώσο μεγιστάνα Ρομάν Αμπράμοβιτς. Δεν θα αναλύσουμε τους λόγους, τις αιτίες και τις αφορμές. Το γεγονός είναι πως η Τσέλσι θα είναι σίγουρα η μεγάλη χαμένη (εκτός αν προσλάβει τον γκουρού των εθνικών αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων Γκους Χίντινκ). Ο άνθρωπος που ορισμένοι αγαπούν και οι περισσότεροι λατρεύουν να μισούν είναι μακράν ο καλύτερος προπονητής και πιο ιντριγκαδόρικη προσωπικότητα που εμφανίστηκε ποτέ στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ελπίζω το συντομότερο να αναλάβει τις τύχες μιας ομάδας γιατί θα μας λείψει...

Υ.Γ. Come on, come on praise The Special One...

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τα πράγματα είναι απλά. Ο γιαλός δεν είναι στραβός. Εμείς αρμενίζουμε στραβά. Και μιλάω φυσικά για όλα τα εκπληκτικά που έχω ακούσει και διαβάσει από χθες μέχρι σήμερα όσον αφορά στο παιχνίδι και την απόδοση του Ολυμπιακού απέναντι στη Λάτσιο. Μέχρι που μ' έπιασε πονοκέφαλος από τις αστειότητες δημοσιογράφων και Ίλια Ίβιτς. Ορισμένες παρατηρήσεις λοιπόν για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα και αυτοί που πρέπει να τα διαβάσουν θα τα διαβάσουν.
Από που κι ως που ο Ολυμπιακός άξιζε τη νίκη; Όσες ευκαιρίες έκαναν οι παίκτες του, άλλες τόσες έκανε και η Λάτσιο. Όσο για τα διαιτητικά λάθη θα αναφερθώ στο σύνδρομο της φουστανέλας, καθώς δεν άκουσα κανέναν να μιλάει για τον Πατσατζόγλου που έπρεπε να έχει αποβληθεί από το 25', για το γκολ του Γκαλέτι που δε ζήτησε κανείς σπίκερ την "πλάγια κάμερα" για να εξετάσουμε αν είναι οφσάιντ ή όχι, παρά μόνο φωνές και διαμαρτυρίες για τη μη αποβολή του Στεντάρντο και την αντικανονικότητα του γκολ του Τζάουρι.
Από που κι ως που ρε Ίλια οι παίκτες του Ολυμπιακού θα έπρεπε να παίζουν σαν τρελοί επί 90 λεπτά; Οι αναπνοές τους με ένα μόνο επίσημο παιχνίδι τελείωσαν στο 60'. Ποδοσφαιριστής ήσουν και ξέρεις. Πόσες φορές εσύ κατόρθωσες να τελειώσεις παιχνίδι τρέχοντας ακατάπαυστα μέχρι το τέλος; Και μάλιστα στην αρχή της περιόδου; Άρα τα σχόλιά σου δεν είχαν αποδέκτες τους παίκτες αλλά το Λεμονή αποκλειστικά. Το Λεμονή που εσύ κράτησες στον Ολυμπιακό με εισήγησή σου στον Κόκκαλη. Το Λεμονή που σε παρακάλαγε όχι για δεκάρι αλλά για ένα ακόμη κεντρικό χαφ ώστε να δίνει ανάσες στους τρεις χθεσινούς, αλλά εσύ δεν το έκρινες απαραίτητο. Για να τα πούμε όλα λοιπόν, γιατί δε βγάζεις στον αέρα την καταρχήν συμφωνία σου με το Φατίχ Τερίμ, ώστε να απαλλάξεις τον Τάκη από το άγχος του να φτιάξει γρήγορα μια καλή ομάδα; Η... υπερεκτίμηση όπως είπες της Λάτσιο, της στρωμένης και σκληρής ιταλικής ομάδας από που προκύπτει; Από την περσινή της θέση στο Καμπιονάτο; Από την αξία των παικτών της; Από την ετοιμότητά της; 'Η ίσως από την ομοιογένειά της; Ο Ολυμπιακός στήθηκε ΑΨΟΓΑ απέναντι στους Ρωμαίους και σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να επιδιώξει φουλ επίθεση μετά το 60' από την στιγμή που οι περισσότεροι παίκτες (χαρακτηριστικά: Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Τζόλε, Λούα Λούα στο μέγιστο βαθμό) είχαν θολώσει από την κούραση; Γιατί δεν σχολίασες την έλλειψη έτοιμων εναλλακτικών λύσεων, παρά μόνο φόρτωσες στο Λεμονή το λάθος της μη πραγματοποίησης έγκαιρων αλλαγών; Και τέλος: Δεν σκέφτηκες ότι η παρουσία ενός δεύτερου φορ θα στερούσε από την ομάδα σου ένα χαφ χάρη στα οποία είχες την κατοχή καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα και στερούσαν από τη Λάτσιο τις οργανωμένες επιθέσεις; Εκτός κι αν εννοούσες ότι έπρεπε να βγει κάποιος αμυντικός ή -ακόμη καλύτερα- να έπαιζε ο Ολυμπιακός με 12... Ωραία ιδέα,ε;
Όσο για τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα της κωλοτούμπας το μόνο που έχω να τους πω είναι να διαβάσουν και ν' ακούσουν τι έλεγαν πέρσι μετά τις εντός έδρας τριαροτεσσάρες στο Τσάμπιονς Λιγκ. "Ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να παίζει πιο αμυντικά". "Πρώτος στόχος του θα έπρεπε να είναι το μηδέν στην άμυνα". " Μα με ποιά λογική ο Ολυμπιακός κατεβάζει δύο και τρεις επιθετικούς στη διοργάνωση;" Φέτος το τροπάρι άλλαξε. Ο Ολυμπιακός έγινε Μίλαν και θα έπρεπε να ρίξει τρία γκολ στους Ιταλούς, άλλα τέσσερα στη Βέρντερ και άλλα πέντε- έξι στην ανύπαρκτη Ρεάλ (Ποιός Σούστερ μωρέ); Οι παρατηρήσεις του στυλ "δεν έπαιξε επιθετικά, φοβήθηκε, δεν τόλμησε, έχασε δικό του παιχνίδι" ακούστηκαν κατά κόρον από τους απανταχού ειδικούς. Τελικά κύριοι ο Ολυμπιακός πώς πρέπει να παίξει; Ή το σχόλιό σας θα εξαρτάται κάθε φορά από το αποτέλεσμα; Τύφλα να 'χει ο Λούα Λούα...
Για να τελειώνουμε με τις αστειότητες. Ο Λεμονής έδειξε ότι είναι ακομπλεξάριστος και το εμφύσησε στους παίκτες. Έδειξε ότι με πέντε νέους παίκτες στην ενδεκάδα, με ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή του και με σαφή πόλεμο εναντίον του, φτιάχνει ΟΜΑΔΑ. Ομάδα που έχει σαφείς προσανατολισμούς και σχέδιο. Ομάδα που όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται καλύτερη, αποκτώντας ανάσες και αυτοματισμούς. Αρκεί να τον αφήσουν για ένα χρόνο. Όχι παραπάνω. Ας το τολμήσουν μια φορά, για να αποδειχτεί αν ένας Έλληνας προπονητής μπορεί να σταθεί στην Ευρώπη. Έτσι Ίλια;

Υ.Γ. Συγγνώμη για το... "σεντόνι", Σωκ, αλλά ήταν επιβεβλημένο.

ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΟΝΟ: ΜΠΡΑΒΟ!

Ήμουν από αυτούς που στο Ευρομπάσκετ δεν μ' ένοιαζε για την Εθνική ιδιαίτερα. Όχι γιατί δε θαυμάζω αυτή την ομάδα και την ξεχωριστή δουλειά του Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά γιατί δεν έβλεπα στα μάτια των παικτών τη φλόγα και τη δίψα που έβλεπα σε προηγούμενες διοργανώσεις. Γιατί δεν έβλεπα τη διάθεση να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Με εξαίρεση λίγο από Σπανούλη, λίγο από Παπαλουκά και λίγο από Βασιλόπουλο σε ελάχιστες στιγμές και σε ελάχιστα παιχνίδια δεν είδαμε αυτά που περιμέναμε. Όχι απαραίτητα τη νίκη αυτή καθαυτή, αλλά την όρεξη να δείξουν τα δόντια τους. Στο παρά πέντε και με την ψυχή στο στόμα.
Σίγουρα οι απουσίες των Φώτση και Σχορτσιανίτη ήταν σημαντικές. Σίγουρα οι Πελεκάνος - περισσότερο- και Μπουρούσης -λιγότερο- ήταν ψαρωμένοι. Σίγουρα το Ευρωμπάσκετ ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της Ισπανίας, ώστε και να ξεκουράζονται οι Ισπανοί και να παίζουν τρία παιχνίδια σε 60 ώρες οι υπόλοιποι. Αυτή η ομάδα όμως μας είχε συνηθίσει στην ανωτερότητά της και στην κατάθεση ψυχής. Κάτι που δεν είδαμε κατά τη διάρκεια του τουρνουά.
Όλ' αυτά βέβαια μέχρι τον ημιτελικό με την Ισπανία. Έχοντας κάνει τα εύκολα δύσκολα την προηγούμενη νύχτα απέναντι στους Σλοβένους και με την κούραση να τους γονατίζει, όλοι περίμεναν μια αξιοπρεπή ήττα. Αυτό συνέβη, αλλά όχι με τον τρόπο που όλοι περίμεναν. Οι Ισπανοί ξεκούραστοι και με αυτοπεποίθηση αναγκάστηκαν να καταφύγουν στους τσαμπουκάδες και στη διαιτητική εύνοια ώστε να φτάσουν στον τελικό. Η εικόνα του Τσαρτσαρή να πηγαίνει μετά το τέλος του παιχνιδιού κουτσαίνοντας και ασθμαίνοντας στη μεικτή ζώνη, με πάγους και στους δύο αστραγάλους έδειξε ότι αυτή η ομάδα έχει σωστές βάσεις και πανάξιο δάσκαλο αυταπάρνησης. Παρά την τελική ήττα ελάχιστα στενοχωρήθηκα. Αντιθέτως ένιωσα περήφανος γι' αυτά τα παιδιά. Έδωσαν μέσα σε σαράντα λεπτά ένα ανεκτίμητο μάθημα σε όλους τους μέλλοντες αστέρες της Εθνικής, αλλά και σε όλους εμάς ότι τα ανθρώπινα όρια είναι ανεξάντλητα και ότι το πνεύμα είναι δυαντότερο από το σώμα. Εγώ το πήρα το μάθημά μου. Ελπίζω να συνέβη το ίδιο και με αρκετούς άλλους. Συγχαρητήρια για τον τρόπο διδασκαλίας τους. Είναι μοναδικός...

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ...

Δεν έχουν περάσει παρά 3 μέρες από την στιγμή που ένα από τα πραγματικά- και λιγοστά είναι η αλήθεια- διαμάντια της προπονητικής στην Ελλάδα, Έβαλντ Λίνεν, "έκραξε" δημόσια τους ανευθυνουπεύθυνους του ποδοσφαίρου μας. Αιτία το γεγονός ότι μετά από τη δίκαιη και απαιτούμενη αναβολή του πρωταθλήματος λόγω της πρωτόγνωρης καταστροφής στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, ακολούθησε μια ανεξήγητη εώς αστεία αναβολή λόγω εθνικών εκλογών! Κανείς βέβαια δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει στο Γερμανό τεχνικό πώς συνδέονται τα δύο γεγονότα. Κανείς δεν μπήκε στο κόπο να του εξηγήσει γιατί θα πρέπει να κατεβάσει την ομάδα του απέναντι στην Σοσό έχοντας στα πόδια τους οι παίκτες ΕΝΑ μόλις επίσημο παιχνίδι τέλη Σεπτεμβρίου. Γνωρίζει εκ πείρας βεβαίως ότι σε περίπτωση ήττας ή και ηττών από στους Γάλλους θα αρχίσουν οι ίδιοι που έστειλαν τον Πανιώνιο ξεβράκωτο στ' αγγούρια να κρίνουν και να κατακρίνουν την αδυναμία των Νεοσμυρνιωτών να μαζέψουν βαθμούς και να βοηθήσουν τη χώρα τους. Θα σχολιάσουν την ανετοιμότητα των παικτών να ανταπεξέλθουν στο υψηλό επίπεδο και να κοντράρουν στα ίσια την τυχάρπαστη Σοσό των οχτώ επίσημων παιχνιδιών στο Σαμπιονά!
Την έκπληξή τους -ευχάριστη φυσικά για τους ίδιους- εξέφρασαν και οι ιθύνοντες της Σαραγόσα. Οι άνθρωποι ήθελαν να στείλουν σκάουτερ για να δει αγωνιζόμενο τον Άρη, όμως ειδοποιήθηκαν δις(!) ότι δεν γίνονται παιχνίδια στην Ελλάδα ώστε να τους εξυπηρετήσουν. Τους πρότειναν βέβαια να πάνε στο Σαντάνσκι ή στις Σέρρες για να δουν τα φιλικά, αλλά κάτι τέτοιο φάνταζε αστείο για τους Ισπανούς. Ποιά φιλικά; Των δοκιμών για να βρουν οι αντίπαλοι τους την ιδανική ενδεκάδα τέλη Σεπτεμβρίου και τρεις μέρες πριν αντιμετωπίσουν την Σαραγόσα; Φυσικά σε περίπτωση συντριβής υπεύθυνος θα είναι ο Σκόρδας, ο Μπάγεβιτς και οι παίκτες που δεν έπαιξαν αρκετά φιλικά ώστε να "στρώσουν"...
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟ και τη Λάρισα. Ας μας απαντήσουν λοιπόν: Με ποιά λογική λειτούργησε η Σούπερ Λιγκ και ανέβαλε το πρωτάθλημα λόγω εκλογών; Γιατί αν ισχύει η καφενειακή δικαιολογία ότι δεν θα πήγαινε αρκετός κόσμος στα γήπεδα, αφού θα απουσίαζαν στα χωριά τους για να ψηφίσουν, οφείλω να ρωτήσω: ΠΟΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ; Άφησαν όλες τις ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη χωρίς παιχνίδια για να κάνουν το κέφι τους. Αλλά όπως είπε και ο σκάουτερ της Σαραγόσα, όπως και ο Έβαλντ Λίνεν, αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν...

BLACK RUSSIAN!

Βότκα, Καλούα (λικέρ καφέ δηλαδή) και Coca Cola σε ποτήρι με τριμμένο πάγο είναι τα συστατικά ενός από τα διασημότερα κοκτέιλ όλων των εποχών. Το όνομά του; Black Russian (Μαύρος Ρώσος σε ελεύθερη μετάφραση). Ολ' αυτά μέχρι χθες βράδυ. Τότε μάθαμε πως υπάρχει και έτερος Μαύρος Ρώσος, με σάρκα και οστά. Ποιος είναι αυτός; Ο Mr Jon Robert Holden. O J. R. έβαλε το κρισιμότερο σουτ της καριέρας του με τα χρώματα της εθνικής Ρωσίας δύο δεύτερα πριν τη λήξη του τελικού στο Παλάθιος Ντε Ντεπόρτες κι έχρισε τη Ρωσία πρωταθλήτρια Ευρώπης. Με Αμερικανοεβραίο προπονητή -γάτα των πάγκων ο Ντέιβιντ Μπλατ- η ρωσική αρκούδα έβαλε τα γυαλιά στους αλαζόνες οικοδεσπότες που έκαναν ότι ήθελαν κατά τη διάρκεια του τουρνουά, έφεραν τα πάντα στα μέτρα τους και τελικά έσπασαν τα μούτρα τους. Οι Ρώσοι που μιλούσαν αγγλικά στα τάιμ άουτ (!) τους έκλεισαν το σπίτι κι απέδειξαν πως η συνταγή της καλής άμυνας είναι το μυστικό της επιτυχίας. Φέτος "αυτή ήταν η Ελλάδα του τουρνουά" με τον Κριάπα και τον Μόνια να είναι κάτι αντίστοιχο των Παπαλουκά και Διαμαντίδη. Εμείς πάντως το χαρήκαμε με την ψυχή μας. Οσο για την Ελλάδα; Οι γάτες είναι εφτάψυχες αλλά εμείς έχουμε ξοδέψει περισσότερες ζωές με τα θρίλερ που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Του χρόνου (όπως λέει ένας φίλος) περιμένουμε να δούμε την εθνική που ονειρευόμαστε. Με Κουφό, Φώτση, Σχορτσιανίτη, Βασιλειάδη. Το φαντάζεστε; Οι άλλοι ήδη βλέπουν εφιάλτες!

Υ.Γ. Νικόλα, thanks for the memories...

Μπόρ...χα χα χα χα!

Διαβάστε τις παρακάτω δηλώσεις του Φέλιξ "δε Κίλερ" Μπόρχα στη γερμανική εφημερίδα «Allgemeine Zeitung»:
«Στην Ελλάδα στην αρχή είχα πάρει συμμετοχές και η απόδοσή μου ήταν ικανοποιητική. Φέτος, η ομάδα προχώρησε σε ουκ ολίγες μεταγραφές και κατάλαβα ότι δεν είμαι στα πλάνα του προπονητή μου. Γι' αυτό ζήτησα να πάω κάπου δανεικός, ώστε να έχω χρόνο συμμετοχής. Και μέχρι στιγμής η επιλογή μου να έρθω στη Μάιντς ήταν ιδανική».

Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι... μπουάχαχαχαχαχαχα, ουάχαχαχαχα, θεέ-μου-τι-γέλιο, γκρνάχαχαχαχαχαχα, ουχουχουχουχουχαχαχα, άααααχαχαχααχαχαχα και πάλι χαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!

Αφού δεν λέει και ότι παράγοντες και προπονητικό team του Ολυμπιακού είχαν πέσει στα πόδια του, σφιχταγκαλιάζοντας τους αστραγάλους του και ικετεύοντας τον με δάκρυα στα μάτια να μη φύγει από την ομάδα, τότε πάλι καλά...!!!

Greek Mousaka με αβγά Τουρκίας...

Παλιότερα, όταν ήμουν πιτσιρικάς, η εθνική Ελλάδας δεν ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης για να μεταδίδονται όλοι αγώνες από Μολδαβία και Καζακστάν μέχρι Δανία και Νορβηγία, οπότε κολλούσαμε το αυτί στο... τρανζίστορ και πλάθαμε ιστορίες αναλόγως του τι περιέγραφε ο σπίκερ. Αν π.χ. έκανε λόγο για σφαγή του διαιτητή φανταζόμαστε πως οι αντίπαλοι ήταν δρεπανηφόρα τέρατα που μας κάνουν τάκλιν στην καρωτίδα με το κοράκι να σφυρίζει αδιάφορα κι ότι ενώ δικαιούμαστε 10... μπενάλτι εκείνος τα έδινε αντίστροφα. Πλέον η τηλεόραση αποτελεί μόνιμο σύντροφο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Κατά συνέπεια είμαστε μάρτυρες όλων όσων γίνονται. Χθες λοιπόν οι παιδικές μου ποδοσφαιρικές φαντασιώσεις πήραν σάρκα και οστά. Πρώτη φορά είδα live σφαγή και δεν πίστευα στα μάτια μου. Ο Ελβετός Μπουσάκα -εγώ τον αποκαλώ Μουζάκα- είναι πλασμένος για μεγάλα πράγματα. Το πουλέν του Μπλάτερ -και κρατήστε το αυτό- θα σφυρίξει μεγάλες αναμετρήσεις στο μέλλον. Από το Μουντιάλ μάλιστα είχε δείξει τα δόντια του. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι επελέγη στη διατεταγμένη υπηρεσία "πακέτο" με τον Σκωτσέζο Στιούαρτ Ντούγκαλ (σφύριζε την ίδια ώρα το Τουρκία - Ουγγαρία όπου πέναλτι και αποβολή υπέρ των Μαγυάρων μετατράπηκε σε αποβολή υπέρ των γηπεδούχων στο 65' και με το σκορ στο 0-0!!!) έπαιξαν αμφότεροι 100 - 0 και τελικά τη "σούπα" χάλασε ο Οττο με τα παληκάρια του που άντεξαν στο ξύλο, έπαιξαν πανέξυπνα (τα είχαν μεγάλα, τα αβγά βεβαίως βεβαίως) κι αν ήταν λίγο πιο τυχεροί στις καθυστερήσεις θα πανηγυρίζαμε ήδη την πρόκριση στα τελικά. Δεν μας πειράζει όμως καθόλου να περιμένουμε λιγάκι ακόμα...

ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ...

Οι όμιλοι τέλος. Τα ματσάκια πλέον είναι νοκ άουτ. Οπερ εστί μεθερμηνευόμενον, χάνεις πηγαίνεις σπίτι. Κι εμείς δεν έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε σπίτι νωρίς. Οπότε το πρόβλημα το έχουν οι άλλοι. Οι "πράσινοι". Είτε αυτοί προκύψει πως θα είναι οι Λιθουανοί είτε οι Σλοβένοι. Τους τελευταίους τους προτιμώ επειδή υπάρχουν κάποια ανεξόφλητα γραμμάτια. Αλλά ούτε οι Λιθουανοί με φοβίζουν. Σε λίγο θα ξέρουμε. Ως τότε υπάρχει άλλη μια πρωταθλήτρια Ευρώπης για ν' ασχοληθούμε. Εκείνη του ποδοσφαίρου. Τα παληκάρια του Χερ Οττο παρατάσσονται στο Οσλο χωρίς άγχος για να κάνουν εκείνο που ξέρουν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Τη ζωή του φαβορί δύσκολη, σε έναν αγώνα της μιας βραδιάς. Το πρόβλημα είναι και πάλι στο αντίπαλο στρατόπεδο και όπως όλοι γνωρίζουν εμείς παίζουμε για δυο αποτελέσματα. Καλώς να έλθουν λοιπόν Κάριου και Πέντερσεν γιατί δεν τους φοβόμαστε! Για το τέλος ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το σημερινό άρθρο του Αλέξη Σπυρόπουλου στην Sportday. Ο λόγος; Η ανέξοδη και εκ τους ασφαλούς κριτική των ειδημόνων για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα του ποδοσφαίρου.

"Η σαββατιάτικη ισοπαλία των Τούρκων στο Τα' Κάλι αφιερώνεται εξαιρετικά στους πανηλίθιους του οικοσυστήματος που υποδέχθηκαν το ελληνικό 0-1 στη Βαλέτα, τον Μάρτιο, με το περιφρονητικό «εντάξει, μωρέ, τη Μάλτα νίκησαν, πώς κάνουν έτσι;».

"Οέο, οέο, οέο, θα το σηκώσουμε το κύπελλο σε λέω... Παίξτε καλά και κλείστε τους το σπίτι, την Κυριακή το βράδυ στη Μαδρίτη..." Η έστω το Σάββατο αφού οι Πελαργοί υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο (λέγε με και Ρωσία + Ισπανία) όταν σκάρωναν το σύνθημα και είναι πλέον ορατό το ενδεχόμενο τα αντιμετωπίσουμε τους φούριας ρόχας στον ημιτελικό. Ο αποψινός αγώνας με την Πορτογαλία θα κερδιθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αλλά ίσως αυτό να αποδειχθεί κακό ρίχνοντάς μας απέναντι στην οικοδέσποινα. Τέλος πάντων, σενάρια υπάρχουν πολλά -τύφλα να 'χει το Χόλιγουντ- ΝΟΥΝΟΥ όμως ένα... Κοντά στο νουνου όμως έχουμε νου και γνώση όμως με τη νίκη να αποτελεί μονόδρομο αν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν θέλει να μπλέξει σε περιπέτειες. Κι από εκεί και πέρα έχει ο Θεός...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ SPORTNET.GR

Μερικές φορές η αναδημοσίευση αξίζει πολύ περισσότερο τον κόπο από μία προσπάθεια να κάνεις τον έξυπνο ή τον ειδικό... Το κείμενο που ακολουθεί είναι των Κώστα Βαϊμάκη και Γιάννη Τσαούση...

Αν η μάνα του βλάκα, είναι πάντα έγκυος, η μάνα του μίζερου του Έλληνα είναι κουνέλα, που κυοφορεί συνέχεια τρίδυμα. Σε μια χώρα που το όνομά της πάει πάντα πακέτο με τη μιζέρια, την καντήφλα και την υψηλή κριτική από τον καναπέ του σαλονιού, με το τηλεκοντρόλ στο ένα χέρι (το άλλο είναι μόνιμα χαμένο στον καβάλο και ξύνει το Ξυστό). Όπου όλοι θα κυβερνούσαμε καλύτερα από τον Πρωθυπουργό, θα προπονούσαμε καλύτερα από κάθε προπονητή, θα κατουρούσαμε και θα σβήναμε τις φωτιές, θα γκρεμίζαμε τα αυθαίρετα με μια κλωτσιά, θα δίναμε 3.000 ευρώ κατώτατη σύνταξη (και μια πουτάνα δυο φορές το μήνα στους γέρους για να μένουν ντούροι) και θα καταπολεμούσαμε την ανεργία στέλνοντας πακέτο στην Αλβανία όλους τους μετανάστες.

Γιατί εμείς, τα ξέρουμε όλα. Πανηγυρίζουμε με την καρδιά μας την όποια επιτυχία, είτε είναι προϊόν δουλειάς και προγράμματος, όπως είναι οι επιτυχίες της Εθνικής μπάσκετ, είτε είναι κωλοφαρδία και timing, όπως ήταν του Euro της Πορτογαλίας. Αλλά τον Ρεχάγκελ τον έχουμε περάσει γενεές δεκατέσσερις, επειδή δεν πήγε την ομάδα Μουντιάλ, λες κι ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι την πήγαν. Τους δε παίκτες, τους έχουμε ξεφτιλίσει και απαξιώσει τόσο πολύ («γέροι», «άμπαλοι», τελειωμένοι», «φραγκοφονιάδες», «κωλοβάζελοι ή/και παλιόγαυροι» κλπ) κι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε το ίδιο με τον Γιαννάκη και τους παίκτες του, αν τολμήσουν να γυρίσουν Ελλάδα με οτιδήποτε άλλο πέρα από το χρυσό – άντε, επειδή έχουμε μεγάλη καρδιά, και ασημένιο να φέρουν δεν θα τους το κρατήσουμε μανιάτικο.

Κλαίμε όταν ο Κεντέρης, η Θάνου, ο Πύρρος, ο Κάχι, ο Μελισσανίδης, η Πατουλίδου φέρνουν μετάλλια κι ακούμε τον εθνικό ύμνο. Χρειάζονται μόνο λίγοι μήνες για να γίνουν ο Κεντέρης και η Θάνου «η ντροπή της Ελλάδας που είναι φουλ στη ντόπα», ο Πύρρος «ο Αλβανός που τον κάναμε και άνθρωπο», ο Καχιασβίλι «αυτός που δεν ξέρει ούτε τον εθνικό ύμνο», ο Μελισσανίδης «το κοριτσάκι που ήθελε και πηδηματάκια στην τελετή έναρξης και μας ρεζίλεψε», η Πατουλίδου «η κωλόφαρδη, που θα τερμάτιζε δεύτερη αν δεν σκόνταφτε η άλλη». Αυτοί είμαστε, αυτοί θα είμαστε πάντα. Όσες επιτυχίες κι αν έρθουν στον αθλητισμό, θα τις απολαμβάνουμε σαν στιγμιαίο καφέ. Μόλις ρουφήξουμε και την τελευταία τζούρα χαράς, θα αρχίσει η μουρμούρα.

Η Εθνική μπάσκετ λοιπόν δεν παίζει όπως επιβάλουν τα υψηλά μας στάνταρ αισθητικής και μπασκετικής παιδείας. Aλλωστε όλοι μας έχουμε διαπρέψει στις μπασκέτες της γειτονιάς μας, όπου ήμασταν κάτι ανάμεσα σε Τζόρνταν και Γκάλη. Η κριτική μας είναι «αυστηρή αλλά δίκαιη», διότι «τα κωλόπαιδα τόσα λεφτά παίρνουν, να αφήσουν τις μαλακίες, τις διαφημίσεις και τις φωτογραφίσεις και να παίξουν μπάσκετ, μην τους πάρει ο διάολος». Καλά τα λες, πες κι άλλα:

Μια ντουζίνα Γκρίνια + 1

- Παναγιώτης Γιαννάκης: Έλα μωρέ, τον πήρε ο ύπνος το Δράκο. 12 παίκτες έχει, 6 χρησιμοποιεί. Τσιμπήστε τον κάποιος να ξυπνήσει και να ρίξει μια ματιά και στον πάγκο του.
- Θοδωρής Παπαλουκάς: Τι έγινε ρε Τεό; Βάρυνες; Πού είναι οι μπούκες που έκανες στον τελικό με την Πανάθα και πήγες να το πάρεις μόνος σου; Αλλά οι Ρώσοι σε πληρώνουν καλά και ξεσκίζεσαι, εδώ κάνεις airball μόνος σου.
- Δημήτρης Διαμαντίδης: Χέσε μας ρε Μητσάρα με τα λάθη σου. Με το που ανανέωσες κι εσύ και κονόμησες, τα έχεις γράψει όλα στην ξερή σου. Το «βάλ’ το αγόρι μου» έχει γίνει «πάρ’ τα πόδια σου ρε κακομοίρη».
- Νίκος Ζήσης: Στο Μουντομπάσκετ που σε κοπάνησε ο Βαρεχάο, λέγαμε πόσο μας έλειψες. Αν ήταν να παίζεις έτσι, να μας λείπει το βύσσινο. Αλλά τι ανάγκη έχεις κι εσύ; Τα τσέπωσες απ’ τους Ρώσους.
- Νίκος Χατζηβρέτας: Τι βύσμα έχεις και σε κρατάει και ο Γιαννάκης και ο Ομπράντοβιτς και δεν σε έχει στείλει στον ΑΓΟΡ; Για να βάλεις καλάθι, χρειάζεσαι σύστημα αυτόματης πλοήγησης.
- Βασίλης Σπανούλης: Καλά, εσύ πήγες ΝΒΑ και νομίζεις ότι έγινες Κόμπε Μπράιαντ; Ούτε για έκτη αλλαγή δεν ήσουν και γύρισες Ελλάδα να τρως κοψίδια στην Πεντέλη. Aσε τις ποικιλίες και δίνε τη μπάλα στους άλλους.
- Μιχάλης Πελεκάνος: Καλά, ας μη χτύπαγε ο Φώτσης και δεν θα έβλεπες Εθνική ούτε από την τηλεόραση. Τυφλοί είναι εκεί στη Μαδρίτη και σε πήραν στη Ρεάλ;
- Μιχάλης Κακιούζης: Ο συγγραφέας της παρέας, γιατί από μπάσκετ… Τι έγινε ρε Μιχαλάκη; Σκέφτεσαι το επόμενο βιβλίο και δεν σταυρώνεις καλάθι ή κρατάς σημειώσεις την ώρα του αγώνα;
- Παναγιώτης Βασιλόπουλος: Ναι, καλά, μόνο με τη φανέλα του γαύρου ξέρεις να παίζεις εσύ. Με το εθνόσημο είσαι για τα πανηγύρια. Τι να κάνουμε ρε μεγάλε; Να παίζουμε μόνο στο ΣΕΦ για να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου;
- Κώστας Τσαρτσαρής: Αν πονάει το πέλμα σου και δεν την παλεύεις, να καθόσουν σπίτι σου. Τι σου φταίμε εμείς δηλαδή;
- Δήμος Ντικούδης: Για κανένα All-Star-Game, καλός είσαι. Να το χέσω που έπαιξες καλά με τους Σέρβους. Με τους Ρώσους πού ήσουν; Είχες πάρει ρεπό;
- Λάζαρος Παπαδόπουλος: Μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee. Σε έφαγε ο συνδικαλισμός και οι μεγάλες δηλώσεις κι έχεις γίνει πιο αργός κι από τον επιτάφιο. Ο μόνος που δεν σου έχει ρίξει τάπα, είναι ο αντίπαλος προπονητής.
- Γιάννης Μπουρούσης: Aσε τα τριποντάκια ρε ψηλέ, που μου έγινες «λεζάντας» κι εσύ και μπες στη ρακέτα να παλέψεις με τα θηρία.

Μπόνους Γκρίνια:
- Σοφοκλής Σχορτσιανίτης: Πιάσε ρε Σόφο 10 πίτες γύρο όπως θα’ ρχεσαι και κοίτα μην τις φας στο δρόμο. Θα σε πάρουν στο ΝΒΑ σίγουρα, αλλά για μασκότ. Πάει, τέλειωσε αυτός, δεν θα τον ξαναδούμε.
- Αντώνης Φώτσης: Έκανες κι εσύ το νέο σου συμβόλαιο και μη τον είδατε τον Παναή. Πονάει το χεράκι σου Αντωνάκη; Για να υπογράψεις και να τα τσεπώσεις, δεν σε πόναγε, έτσιιιιιι;

ΧΤΥΠΑ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΘΑ Τ' ΑΝΤΕΞΩ

Το μόνο εύκολο σ' αυτόν τον κόσμο είναι η κριτική. Δεν κοστίζει τίποτε, δεν χρειάζεται γνώση και οι ευθύνες είναι πάντοτε των άλλων... Αλλωστε είναι γνωστό πως αν πληρώναμε φόρο για τις μαλακίες που λέμε ή γράφουμε η οικονομία δεν θα παρουσίαζε κανένα πρόβλημα... Οπότε βάλθηκαν ειδικοί (είναι πολλοί αυτοί) και άσχετοι (ων ουκ έστι αριθμός) να σφυροκοπούν την εθνική και να περιμένουν πλέον στη γωνία για οποιαδήποτε νέα αποτυχία. Ας ξεκινήσουμε με τους "ειδικούς". Ο Συρίγος έκανε την αρχή με το νταβατζιλίκι που πούλησε και όταν τόλμησε κάποιος (βλ. Λάζος) να ορθώσει ανάστημα ο αρχι-μαφιόζος, αρχι-μασόνος και αρχί-δι γενικώς, ο άνθρωπος που έγινε γνωστός από το σύνθημα "γαμιέται ο Θρύλος κι ο πούστης ο Συρίγος" άρχισε μέσω έντεχνων διαρροών και γλοιωδών κειμένων (σφάζουμε με το βαμβάκι και ταυτοχρόνως κρατάμε πισινή μην τυχόν έρθει καμια επιτυχία και δεν ξέρουμε που να κρυφτούμε) να ενσπείρει φθόνο, αμφιβολία και άγχος αφού τα τσιράκια του ακολουθούν στο ίδιο μήκος κύματος... Από την άλλη οι
"άσχετοι" προπονητές της κερκίδας, που δεν ξέρουν τι χρώμα έχει η πορτοκαλί μπάλα και ψάχνουν να βρουν πως ο Παπαδόπουλος "ψήλωσε" τόσο απότομα και άφησε μακρύ μαλλί αφού στο ντέρμπι με τον "γαύρο" στη Λεωφόρο ήταν κοντός και κοντοκουρεμένος, συνεχίζουν να στρέφονται επί δικαίων και αδίκων. Εμείς συστήνουμε υπομονή για μια ομάδα που έχει 15 νίκες σε 19 αγώνες στις τρεις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις που συμμετείχε!!! Ημαρτον και έλεος πλέον με τους άσχετους οι οποίοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου...

ΞΕΡΕΙ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ...

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για χάρη της σπυριάρας μπάλας, επανερχόμαστε στα σοβαρά αθλήματα. Βγήκε, λοιπόν, ο Σωκράτης Κόκκαλης μετά την συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και ανακοίνωσε με στόμφο ότι ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να κινηθεί άμεσα για την απόκτηση του Σέζαρ Ντελγκάδο. Μάλιστα. Σα να λέμε ότι αύριο ο ήλιος θα βγει από δυτικά. Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: Ο Κόκκαλης ήταν υποχρεωμένος να βγει και να πει ότι είπε. Σε ποιόν είχε υποχρέωση; Στην ίδια την ομάδα και στον σχεδιασμό της. Αν έβγαινε και έλεγε ότι από σήμερα ο Ολυμπιακός θα κινηθεί γαι την απόκτηση του Αργεντίνου θα σήμαινε συναγερμό σε μερικές άλλες ομάδες που ψάχνονται για το Ντελγκάδο, καθώς όπως καταλαβαίνετε οι Πειραιώτες δε θα μπορούσαν να παίζουν μόνοι τους. Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν τσεκάρει τον παίκτη και σκέφτονται την απόκτησή του. Ο Κόκκαλης είναι ενήμερος γι' αυτό και θέλει να αποφύγει ενδεχόμενο πλειστηριασμό για τα μάτια του παικταρά. Να είστε σίγουροι ότι ο Ίβιτς ήδη κάνει τις επαφές του και σύντομα θα αρχίσει τις πιέσεις για να αποσπάσει από τώρα την υπογραφή του Αργεντίνου και της ομάδας του. Γιατί διαφορετικά σκεφτείτε τι έχει να γίνει αν περιμένει -όπως δήλωσε τουλάχιστον ο Κόκκαλης για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου- το Δεκέμβρη, που ομάδες απ' όλη την Ευρώπη θα έχουν συνειδητοποιήσει τις όποιες επιθετικές τους αδυναμίες και θα ψάχνουν για ευκαιρίες. Ο Ντελγκάδο είναι τέτοια και σίγουρα θα προτιμούσε κάποιο άλλο προηγμένο πρωτάθλημα από το ελληνικό. Ο Ολυμπιακός δε θα ρίσκαρε ποτέ ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και όταν λέμε Ολυμπιακός εννοούμε φυσικά τον Ίλια Ίβιτς που δεν ανέχεται τις ήττες...

ΥΠΟΜΟΝΗ...

Το Eurobasket έχει αρχίσει από την Δευτέρα αλλά εμείς εδώ περιμέναμε τη διεξαγωγή της 1ης φάσης για να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα. Πάμε λοιπόν αρχής γενομένης από την Εθνική. (Εχω ένα φίλο ο οποίος χθες έφερε την καταστροφή. Κάθε λεπτό μου έστελνε μήνυμα ότι δεν έχει δει χειρότερο μπάσκετ στη ζωή του, πως η εθνική δεν έχει σουτέρ, δεν έχει σέντερ, δεν έχει προπονητή, "δεν έχετε ομάδα, δεν έχετε λαό, τι ήρθατε να κάνετε στο γήπεδο αυτό" και άλλα παρόμοια χαριτωμένα. Αναφέρω την ιστορία παρενθετικά γιατί αποτελεί κλασικό παράδειγμα Ελληνα, που όσο γρήγορα ενθουσιάζεται όταν κερδίζει την Dream Team και νομίζει ότι μπορεί να συντρίψει και την διαγαλαξιακή μικτή, άλλο τόσο γρήγορα απογοητεύεται και χάνοντας απ' τη Ρωσία πιστεύει πως θα χάσει και από την Πορτογαλία, την Αρμενία και τη... Γουαδελούπη ή το Καζακστάν βγάζοντας "παλτά" άπαντες). Ο Διαμαντίδης, εμφανώς κουρασμένος δεν αποδίδει τα αναμενόμενα αφού τρέχει για να μοιράσει ακόμα και νερά στα τάιμ άουτ. Το ίδιο κουρασμένοι είναι και οι Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής αφού η χρονιά με τον ΠΑΟ ήταν εξοντωτική. Ο Ντικούδης που έμεινε στον πάγκο όλο το χειμώνα παρουσιάζεται φρέσκος και γι' αυτό είναι μακράν ο καλύτερος της εθνικής. Ο Βασιλόπουλος βγάζει ενέργεια στο παρκέ αλλά παραμένει -κακώς- άτολμος. Ο Πελεκάνος είναι ψαρωμένος, ο Παπαδόπουλος μία από τα ίδια σε μεγάλη διοργάνωση, ο Κακιούζης στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ζήσης έχει μείνει πίσω στη μετά Βαρεχάο εποχή, τον Παπαλουκά τον έχουν διαβάσει καλά -ειδικά οι Ρώσοι χθες- ο Σπανούλης έπειτα από ένα χρόνο απραξίας προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι παίκτης ΝΒΑ τη στιγμή που ο ίδιος επέλεξε μανιωδώς να το αφήσει(!) κι αναλώνεται σε ενέργειες που βλέπεις μόνο σε street ball και ο Μπουρούσης -ανεξήγητα- δεν παίρνει χρόνο απ' τον Γιαννάκη. Ο τελευταίος, όντας μπαρουτοκαπνισμένος και πανέξυπνος, κατάλαβε πως εφόσον στα χιαστί "σταυρώσουμε" με μία εκ των Λιθουανία, Σλοβενία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Τουρκία, είναι ένα και το αυτό και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να βάλει καινούρια plays στην επίθεση (ώστε να καλύψει το απρόσμενο κενό του Φώτση) και να πάρει πράγματα από παίκτες όπως ο Ζήσης που -ας μην το ξεχνάμε- ήταν 1ος σκόρερ στο Βελιγράδι και μας ξελάσπωσε ουκ ολίγες φορές. Αλλωστε ούτε την Ισπανία ούτε τη Ρωσία θα βρούμε μπροστά μας στα προημιτελικά. Θυμηθείτε ότι όλα τα φιλικά προετοιμασίας έγιναν με τις ομάδες που αναφέραμε παραπάνω και πως όλες είναι του χεριού μας, ακόμα κι αν τερματίσουμε 4οι! Τα προβλήματά μας είναι εμφανή αλλά όχι δυσεπίλυτα.1. Κακή κυκλοφορία μπάλας με πολλά σκασίματα που επιτρέπουν στην αντίπαλη άμυνα να προσαρμοστεί. Χθες μάλιστα ανασύραμε απ' το σεντούκι (ή το μπαούλο που μ' άρεσε πολύ Γιώργο) το figure-eight που επιστρατεύτηκε πέρυσι με τους Αμερικάνους και το οποίο απλώς προστατεύει την κατοχή αλλά δυσκολεύει την κυκλοφορία. 2. Ανύπαρκτα pick n' roll στα οποία βασίζεται η τακτική μας στο set παιχνίδι αλλά δεν μπορεί να εκτελέσει -απουσία των Σχορτσιανίτη, Φώτση- παρά μόνο ο Ντικούδης. 3. Αστοχία από τα 6,25 (όταν λυθούν τα χέρια, κάτι που θα γίνει αργά η γρήγορα γιατί τα σουτ είναι ελεύθερα, τα πάντα θ' αλλάξουν). 4. Μη εφαρμογή -εδώ πονάει πολύ η απουσία Φώτση- του press στα 4/4 παρά τις φωνές του Γιαννάκη, αφού η κούραση είναι μεγάλη και τα τρεξίματα απουσιάζουν. 5. Η απουσία των Σχορτσιανίτη και Φώτση μας αφαίρεσε δύναμη πυρός στη front line με συνέπεια το βάρος να πέσει στην περιφέρεια και στον Λάζο ο οποίος δεν μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του την ομάδα. Μία λύση θα είναι ο Μπουρούσης εφόσον ο κόουτς τον εμπιστευτεί. Γρήγορα πόδια, πείσμα, καλό μακρινό σουτ, τρέξιμο στο transision, καλά block out στο αμυντικό ριμπάουντ κι ανάσες στον έτερο σέντερ είναι πράγματα τα οποία μπορεί να προσφέρει ο σέντερ του Ολυμπιακού. Το μόνο που έχουμε ως επίλογο για την εθνική είναι υπομονή. Αλλωστε αυτό ήταν και το σύνθημα του Γιαννάκη πριν την έναρξη των υποχρεώσεών μας. Οτιδήποτε άλλο οδηγεί σε αχρείαστο πανικό για μια εθνική η οποία όταν στέφθηκε πρωταθλήτρια έπαιξε την είσοδό της στους 8 σ' ένα γκραν γκινιόλ ματς με το Ισραήλ! Ας μην ξεχνάμε τόσο γρήγορα λοιπόν κι ας παραμείνουμε ψύχραιμοι. Είδατε άλλωστε τι έπαθε η Ισπανία... Με αφορμή την οικοδέσποινα που παραμένει φαβορί για το χρυσό να δηλώσουμε το πασιφανές. Στο πλέον αμφίρροπο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα όλων των εποχών πέραν της παγκόσμιας πρωταθλήτριας του σούπερ Γκασόλ όλοι οι άλλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Η δευτεραθλήτρια Ευρώπης Γερμανία του υπερπαίκτη Νοβίτσκι, η ταλαντούχα Γαλλία του Πάρκερ, η Ρωσία του Κιριλένκο, η Σλοβενία των άναρχων Λάκοβιτς, Νεστέροβιτς, Σμόντις, η Λιθουανία του Γιασικεβίτσιους, καθώς επίσης και οι Κροατία, Ιταλία. Μαζί κι εμείς οπότε... Ιδωμεν...

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!

Τη γνώμη μου για το Λορέντσο Σέρα Φερέρ δεν ξέρω αν την έχω εκφράσει ποτέ στο blog, αλλά θεωρώ ότι είναι μεγάλο κεφάλαιο για την ΑΕΚ. Καλός τακτικά, γνώστης του ποδοσφαίρου, λάτρης των πιτσιρικάδων, με πολύ καλές διασυνδέσεις διεθνώς, σοβαρός και δουλευταράς. Ειλικρινά πιστεύω ότι η ΑΕΚ είναι μικρή για τέτοιου μεγέθους μάνατζερ. Αλλά μέχρις εκεί. Το προχθεσινό ατόπημα του Ισπανού ήταν πέρα από τα όρια. Να σας θυμίσω περιληπτικά ότι σε ερώτηση δημοσιογράφου για την απόδοση του Ζεράλντο Άλβες ο τεχνικός της ΑΕΚ απάντησε ότι δε μπορεί να έχει απαιτήσεις από έναν παίκτη που κόστισε 200.000 Ευρώ. Προσθέτοντας ότι αυτός έχει αμυντικό που δεν είναι γρήγορος, δε βγάζει την ομάδα μπροστά, δεν βγαίνει πρώτος στην μπάλα και δε βάζει γκολ, ενώ οι αντίπαλοι είχαν αμυντικό σαν τον Μοσκέρα που κόστισε πολλά εκατομμύρια και είναι και αναπληρωματικός!

Πρώτη επισήμανση: Τα στοιχεία που ανέφερε ο Φερέρ ότι λείπουν από τον Ζεράλντο δεν τα έχει ούτε ο Αλεσάντρο Νέστα. Άρα παράπονο θα είχαμε και απ' αυτόν;

Δεύτερη επισήμανση: Ο φουκαράς ο Ζεράλντο είχε να αντιμετωπίσει Λουίς Φαμπιάνο και Κερζάκοφ τους οποίους δεν κατάφεραν να σταματήσουν ούτε ο Καναβάρο με τον Πέπε. Αντιθέτως ο Μοσκέρα είχε αντίπαλο τον Μιχάλη Παυλή, ο οποίος παρεπιπτόντως τον έκανε μπαούλο σε δύο τρεις περιπτώσεις. Άρα ούτε ο Μοσκέρα είναι κάτι ιδιαίτερο.

Τρίτη επισήμανση: Γιατί κύριε Φερέρ αγοράσατε μετά βαΐων και κλάδων τον Ζεράλντο αφού δεν σας έκανε εξαρχής; Μήπως για να έχετε κάποιον ή κάποιους για να τους ρίχνετε την ευθύνη σε ενδεχόμενες αποτυχίες; Φυσικά δε λογίζεται ως τέτοια μια ή δύο ήττες από την Σεβίλλη, αλλά ο Φερέρ έκανε ζέσταμα για το εγγύς μέλλον...

Last but not least όπως λένε και στο χωριό μου, η ΑΕΚ διαθέτει ένα επιτελείο σκάουτερ οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με το να βρίσκουν παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα την ομάδα τους. Και βρίσκουν παίκτες. Και τους προτείνουν στο Φερέρ. Αλλά ο Ισπανός τους περιφρονεί. Άρα λοιπόν είτε δεν προτείνουν καλούς παίκτες οπότε θα πρέπει να εισηγηθεί στον Νικολαΐδη την απομάκρυνσή τους, είτε του κάνουν οι προτεινόμενοι παίκτες , αλλά έχει υπόψην του καλύτερους. Ο Ζεράλντο αν είναι ένας από αυτούς γιατί τον προσβάλει; Ο Ίβιτς που είχε ένα καλό ποσοστό επιτυχίας στο μεταγραφικό σχεδιασμό γιατί απομακρύνθηκε αψήφιστα;

Το παραμύθι με το μπάτζετ πρέπει να σταματήσει για τέτοιου επιπέδου μάνατζερ. Τον Φάτσιο η Σεβίλλη τον αγόρασε 800.000 Ευρώ. Το Ντραγκουτίνοβιτς 1.500.000 Ευρώ. Ο Καπέλ που έκανε τη διαφορά ανέβηκε από την δεύτερη ομάδα της Σεβίλλης. Οι Πάλοπ, Ντούντα, Αντριάνο, Ρενάτο και Πόουλσεν υπέγραψαν όντες ελεύθεροι. Για ποιό μπάτζετ μιλάμε; Ας χρησιμοποιούσε κι αυτός τις γνωριμίες του για να φέρει ελεύθερους, αλλά καλούς παίκτες. Αν δε μπορεί, στην τελική, ας προσλάβει κάποιον αντίστοιχο Μότσι (τηρουμένων των αναλογιών) και ας περιοριστεί στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας. Άιντε πια, μυρωδιές...

ΠΕΡΙ ΝΤΕΡΜΠΙ

1) Ο Πεσέιρο κατάφερε να κοροϊδέψει όλο τον κόσμο λέγοντας όλη την εβδομάδα ότι ο Παναθηναϊκός είναι έτοιμος και ότι πάει για τη νίκη με τον αιώνιο. Φυσικά, όπως φάνηκε, στην παγίδα έπεσε και ο Λεμονής που φοβήθηκε το παιχνίδι περισσότερο απ' ότι έπρεπε χρησιμοποιώντας τρία (!) αμυντικά χαφ. Η εξέλιξη του παιχνιδιού και η αργοπορημένη χρησιμοποίηση των Νίνη και Ν' Ντιογέ έδειξε ότι ο Παναθηναϊκός πολεμούσε για την ισοπαλία και ο Πεσέιρο για τη μη ήττα του από τον Ολυμπιακό.

2) Ο Λεντέσμα ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του παιχνιδιού και κατά τη γνώμη μου θα είναι το καλύτερο αμυντικό χαφ του πρωταθλήματος.

3) Ο προπονητής του Ολυμπιακού θα πρέπει να βρει ρόλο για τον Τοροσίδη εντός του αγωνιστικού ρόλου, καθώς με την ταυτόχρονη παρουσία Λεντέσμα, Στολτίδη, Γκαλέτι δεν υπάρχει χώρος να κινηθεί.

4) Ήταν ευχάριστη έκπληξη η σωστή συμπεριφορά όσων βρέθηκαν στη Λεωφόρο. Πέρα από τα απαραίτητα υβριστικά συνθήματα δεν έπεσε τίποτα μέσα στο γήπεδο. Μπράβο.

5) Ο Ενακαρίρε είτε με ψηλό και δυνατό αντίπαλο, είτε με κοντό και γρήγορο πελαγοδρόμησε. Τι αντίπαλο θέλει που να είναι στα μέτρα του;

6) Ο Μάντζιος και ο Τζιώλης παρουσιάζονται κάθε χρόνο και χειρότεροι.

7) Ο Λούα Λούα για να γίνει ουσιαστικά χρήσιμος οφείλει να γίνει πιο ομαδικός.

8) Ο Μάτος εκνευρίστηκε με τους συμπαίκτες του, αφού οι οδηγίες του Πεσέιρο για συνεχές πρέσινγκ ψηλά ακολουθήθηκαν μόνο από τον ίδιο.

9) Ο Λεοντίου με την τεράστια αντίληψή του και την σπάνια για ελληνικά δεδομένα τεχνική του θα λείψει από τον Παναθηναϊκό.

10) Ο Ολυμπιακός είναι τέλεια φτιαγμένος για την Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι είναι πολύ λίγος για την Ευρώπη.

11) Ο Παναθηναϊκός είναι μια χαρά για τρίτος στην Ελλάδα.

DISASTER!

Την προηγούμενη βδομάδα και συγκεκριμένα την Πέμπτη έτυχε να παρακολουθώ στο ξενοδοχείο όπου βρισκόμουν CNN. Αργά το βράδυ και συγκεκριμένα τα μεσάνυχτα, αρχίζει η εκπομπή World Sports με παρουσιαστή τον Terry Baddoo. Εκπληκτική σε ότι αφορά τη σκηνική και σκηνοθετική ματιά, την ταχύτητα, το ρυθμό, την ακρίβεια και την πολυσυλλεκτική αθλητική ενημέρωση. Η μέρα εκείνη δεν θα μπορούσε παρά να έχει και αφιέρωμα στο Champions League αφού το soccer (έπειτα από την έλευση και του Beckham) κερδίζει συνεχώς έδαφος στις Η.Π.Α.. Η σύνδεση με τον ανταποκριτή του αμερικανικού δικτύου και παρουσιαστή της κλήρωσης στο Μονακό Pedro Pinto περιελάμβανε ένα σχολιασμό των ομίλων. Θα σταθώ αρχικώς στον Ολυμπιακό. Είτε υπήρχε είτε όχι στον όμιλό του ένα και το αυτό. Ούτε καν αναφέρθηκε αποδεικνύοντας την παγκοσμίως αποδεκτή ανυπαρξία του έπειτα από μία και πλέον 10ετία συνεχούς παρουσίας στους ομίλους. Και πάμε τώρα στα... καλύτερα. Στην άλλη ξεφτίλα, που μας αφορά όλους κι όχι μόνο μαρτυρά την απουσία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά και τη διοικητική-οργανωτική του αναπηρία. Αναφέρθηκαν -στην τηλεφωνική τους συνομιλία- στον επόμενο τελικό ο οποίος ως γνωστόν θα πραγματοποιηθεί στο Λουζνίκι της Μόσχας, στις 21 του ερχόμενου Μάη, σ' ένα γήπεδο στολίδι με μόνο μειονέκτημα τον συνθετικό χλοοτάπητα (αφού ο βαρύς ρωσικός χειμώνας δεν επιτρέπει τη χρήση κανονικού), που όμως θα αντικατασταθεί εν όψει τελικού. Και μια που το ΄φερε η κουβέντα είπαν να κάνουν κι ένα σχόλιο για τη διοργάνωση του περσινού τελικού και την επιλογή του Ολυμπιακού Σταδίου από την ΟΥΕΦΑ. Πώς τη χαρακτήρισαν; Με μία μόλις λέξη. "DISASTER". "ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ". "Ας ελπίσουμε να μην συμβεί κάτι ανάλογο στη Ρωσία", κατέληξε το δίδυμο του μεγαλύτερου τηλεοπτικού φορέα ενημέρωσης στον κόσμο. Εμείς απλώς να σας θυμίσουμε πως κομπάζουμε και κορδονόμαστε σαν γύφτικα σκεπάρνια από την περηφάνεια τη στιγμή που όλοι οι πολιτισμένοι γελάνε μαζί μας και θα επαιρόμαστε για την άρτια (ας γελάσω) διεξαγωγή του τελικού μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο τον οποίο έχουν δημιουργήσει και συντηρούν τα ανεκδιήγητα ελληνικά media. Αυτά τα ολίγα για έναν τελικό που άφησε απ' έξω οπαδούς με εισιτήριο (!!!) και θα μείνει στην ιστορία για τα "ντου" των χούλιγκαν που εισέβαλαν με το "έτσι θέλω" στις κερκίδες.... Καληνύχτα κύριοι...

Ο ΜΑΚΗΣ, Ο ΦΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΚΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟ 'ΣΚΑΣΕ!

Το να βρίσκεσαι σαββατιάτικα σε αεροδρόμιο σημαίνει αυτομάτως πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες να συναντήσεις αποστολές ομάδων στα πήγαινε-έλα για διάφορες αναμετρήσεις. Στο αεροδρόμιο Μακεδονία χθες το... ποντιακό στοιχείο ήταν έντονο αφού ο Απόλλων Καλαμαριάς αναχωρούσε για το Ηράκλειο όπου σήμερα αντιμετωπίζει τον Εργοτέλη. Ο φίλος Μάκης Κατσαβάκης -ο καλύτερος Ελληνας προπονητής κατά την ταπεινή μου και διόλου αντικειμενική οφείλω να ομολογήσω άποψη- ήταν εκεί έτοιμος να κάνει ένα ακόμη θαύμα σώζοντας εκ νέου τους Καλαμαριώτες. Με υλικό που δύσκολα θα κατάφερνε να σταθεί έστω στη Β' Εθνική ο Σερραίος παραδίδει δωρεάν μαθήματα προπονητικής και σώζει με χαρακτηριστική άνεση την ομάδα του Δαμήλου προσφέροντας όποτε μπορεί και θέαμα. Αραγε πότε θα ξεστραβωθούν οι μεγάλοι του κέντρου και της Θεσσαλονίκης για να του δώσουν μία ευκαιρία στο επόμενο επίπεδο; Πάμε παρακάτω... Στην ίδια πτήση με την αφεντιά μου ο Φάνης Γκέκας. Μετά της συζύγου του, στον ενδιάμεσο σταθμό της Θεσσαλονίκης (ταξίδεψε από Γερμανία), απολάμβανε τον θαυμασμό των πιτσιρικάδων (ανάμεσά τους κι εκείνοι της εφηβικής ομάδας του Απόλλωνα) οι οποίοι τον πολιόρκησαν για αυτόγραφα. Σεμνός και ταπεινός ανταποκρίθηκε σε όλους και μάλιστα έγινε κόκκινος σαν το παντζάρι από τις εκδηλώσεις θαυμασμού! Την προηγούμενη έκανε απλώς τη δουλειά του σκοράροντας στην Auf Schalke Arena του Gelsenkirchen όπως κάνει κάθε φορά που αγωνίζεται απέναντι σε σύλλογο της Βεστφαλίας και όπως κάνει όποτε αγωνίζεται Παρασκευή! Ταξίδεψε σε οικονομική θέση, ήταν απλός, μετρημένος και σοβαρός και κέρδισε τις εντυπώσεις... Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε μ' ένα αντίθετο παράδειγμα από το χώρο του μπάσκετ. Ο Αντωνάκης, ναι καλά καταλάβατε, ο Φώτσης, σήκωσε ψηλά τον αμανέ κι επειδή ανέβασε... πυρετό στο νύχι του δακτύλου του άφησε στα κρύα του λουτρού την εθνική και τράβηξε για τα κρύα της Μόσχας ώστε να μη χάσει τα ρωσικά ρούβλια... Δυστυχώς, τόσα χρόνια στην εθνική το παράδειγμα του "δράκου" δεν τον συγκίνησε στο ελάχιστο. Τη στιγμή που ο MVP της κανονικής περιόδου στο NBA Dirk Nowitzki και ο MVP των τελικών Tony Parker ματώνουν έστω και τραυματίες τις φανέλες τους και ο Jorge Garbahoza κάνει τα αδύνατα δυνατά για να παίξει με τους φούριας ρόχας χωρίς επίσημο ματς εδώ και 5 μήνες (!) ο φλώρος-κότα (κο κο κο) Αντωνάκης ακούει τον μπαμπάκα του και πάει για διακοπές! Σαν δε ντρεπόμαστε λέω εγώ... Τσογλάνια που τσέπωσαν φράγκα νωρίς και ξέχασαν νωρίτερα...