ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ...(ΚΑΡΑ)ΒΕΛΙΤΣ;

Στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εθνικών ομάδων κάτω των 19 βρίσκονται, λέει, από την αρχή του ώς το τέλος οι ισχυροί άνδρες του Παναθηναϊκού, Πεσέιρο και Βέλιτς. Για να δουν παίκτες θα υποθέσετε. Λάθος. Όπως δήλωσε ο τεχνικός διευθυντής των πράσινων δεν πήγαν για να ξεχωρίσουν κάποιους νεαρούς και εξελίξιμους που θα μπορούσαν να αποκτηθούν, αλλά για ζητήματα σκάουτινγκ(;)! Όπα. Ως άσχετος να ρωτήσω: Τι διαφορά έχει το "ψάχνω για παίκτες" από το "κάνω σκάουτινγκ"; Ας το πάρουμε ετυμολογικά.

scout: αναζητώ, " we're scouting for young talents" = αναζητούμε νέα ταλέντα # ανιχνεύω

Αυτό λέει το λεξικό. Αναζητώ, ανιχνεύω. Και δίνει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό το παράδειγμα! Άρα τι δουλειά έχει η...αλεπού στο παζάρι;Να δει συστήματα ή να μάθει πώς λειτουργούν οι εθνικές ομάδες; Νομίζω ότι κάποιος κοροϊδεύει τους φίλους του Παναθηναϊκού. Μαντέψτε ποιός... Γιατί ενδεικτικά ν' αναφέρω ότι ο...χειρότερος από τους καλούς του Βελγίου στα 19 του χρόνια φτάνει το 1.000.000 Ευρώ. Πάμε και ολογράφως. ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ. Ας μην πούμε για την Σερβία, που υποτίθεται ότι ο κύριος Βέλιτς θα όφειλε να έχει "άκρες", αλλά κανείς από την Ομοσπονδία δεν έχει καλές σχέσεις μαζί του. Ταλέντα αρκετά, αλλά και τιμές τσουχτερές. Σε ερώτησή του για το αριστερό μπακ των Σέρβων, Ρουκάβινα (θυμηθείτε τον) για δανεισμό, οι υπεύθυνοι της ομάδας του μόνο τα γέλια δεν έβαλαν. Άρα, τζάμπα ταξιδάκια. Που πα' ρε Καραβέλιτς;

CAMPEONES... ΑΜΥΑΛΟΙ

Λέμε και ξαναλέμε για την παραφροσύνη των Ελλήνων παραγόντων που δεν αφήνουν τους προπονητές να κάνουν τη δουλειά τους, να ολοκληρώσουν το έργο τους, να πάρουν τους παίκτες που θέλουν οι ίδιοι, να, να, να... Όμως ρε παιδιά, να λέμε και του στραβού το δίκιο. Τι διαφορετικό γίνεται στη Ρεάλ Μαδρίτης;

Πρωταθλήτρια Ισπανίας φέτος. Έστειλε για... βρούβες τους Ροναλντίνιο, Ετό, Χοακίν, Αγιάλα, Κανουτέ και Άλβες. Και για το συγκεκριμενοποιήσουμε: Ο Φάμπιο Καπέλο το έκανε. Βάζοντας στην άκρη τη λογική galactikos, φέρνοντας εργάτες δίπλα στα ονόματα και πάνω απ' όλα συγκεντρώνοντας πάνω του όλα τα πυρά από ΜΜΕ και οπαδούς για τις αποκαρδιωτικές εμφανίσεις στην αρχή της περιόδου. Απερίσπαστοι οι παίκτες έμαθαν ο ένας τον άλλον, έπαιξαν πρώτα για την ομάδα και μετά για την πάρτη τους (ο Καπέλο έβαλε το χεράκι του) και προχθές έβγαλε στους δρόμους τη μισή Μαδρίτη για πανηγυρισμούς.

Η ανταμοιβή του; Μάλλον τον διώχνουν. Στην ερώτηση γιατί δεν υπάρχει απάντηση. Γιατί το έκαναν και στον Γιουπ Χάινκες και στον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, που έκαναν επίσης το λάθος να πάρουν πρωτάθλημα; Δεν στέκει. Γιατί κατάφερε να συνεφέρει μια ομάδα που δεν είδε προκοπή από το 2003; Απίθανο. Γιατί δεν είναι όνομα; Αλλοίμονο! Γιατί έκανε του κεφαλιού του; Από τις εισηγήσεις του μόνο ο Ντιαρά και ο Έμερσον πήγαν στη Μαδρίτη. Ουσιαστικά δούλεψε με τις επιλογές της διοίκησης. Και χωρίς το Ζιντάν, παρακαλώ. Με ντεφορμέ το Ραούλ. Με φευγάτο το Μπέκαμ. Με ανύπαρκτο τον Ελγκέρα. Με μόνιμα τραυματίες Σισίνιο και Μαρσέλο. Με Γκάγκο και Χιγκουαίν να προσπαθούν να προσαρμοστούν. Και πάλι τους άφησε να κοιτούν την πλάτη του. Τους τρέλανε όλους. Αλλά φεύγει πιθανότατα. Μπορεί και να μείνει στο τέλος. Αλλά τόση αμφισβήτηση για κάποιον που σε έφερε πάλι στην κορυφή είναι τουλάχιστον παράλογο.

Το πρώτο όνομα για να τον αντικαταστήσει είναι ο Σούστερ, του οποίου το μοναδικό κατόρθωμα είναι ότι έριξε τέσσερα στους μισητούς μπλαουγκράνα της Μπαρτσελόνα. Αυτά. Σε σχέση με τα επιτεύγματα του Ιταλού δείχνει μαθητούδι. Ερασιτέχνης. Αλλά αυτό δεν τους σταματά από την αυτοκαταστροφή. Βέβαια, αυτό δε με χαλάει καθόλου, μια και σίγουρα συμπαθώ περισσότερο τους άλλους, της Βαρκελώνης. Απλά εξετάζουμε την ακατανόητη συμπεριφορά του Καλντερόν και των συν αυτώ. Ο Καπέλο απηυδησμένος δείχνει έτοιμος να εγκαταλείψει την προπονητική αν φύγει από τη Ρεάλ. Αν καταφέρετε κι αυτό, τότε σίγουρα σας αξίζει μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες.

ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ Ο ΑΡΗΣ

Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο ο Άρης κινείται σε σωστό δρόμο. Ή καλύτερα σε λεωφόρο πλέον, καθώς οι κινήσεις των διοικούντων χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα και μεθοδικότητα. Σίγουρα οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που έχουν ήδη ανακοινωθεί δεν ενθουσιάζουν το κοινό, αλλά αυτό δε λέει τίποτα. Και πέρυσι ο Κόντης με το Φερέρ έφεραν κάποιους τρίτης διαλογής -υποτίθεται- παίκτες οι οποίοι όμως αποδείχτηκαν χρυσοί. Από την στιγμή που οι ίδιοι άνθρωποι εγγυώνται στα ΜΜΕ ότι οι φετινές μεταγραφές είναι καλύτερες από τις περσινές, δεν έχουμε παρά να τους πιστέψουμε, πάντα με βάση τις παρελθοντικές τους επιτυχίες. Πέρα από τη διαφαινόμενη απόκτηση δύο πολύ καλών Ελλήνων ποδοσφαιριστών, όπως είναι οι Σάκης Πρίττας και Νίκος Ζαπρόπουλος και το μεγάλο μπαμ με ένα τεράστιο ταλέντο προερχόμενο από την Μπαρτσελόνα, τον Τόνι Κάλβο, άλλο είναι αυτό που μου κάνει εντύπωση. Κάτι που ακόμη και σήμερα δεν συναντάμε στον ελληνικό χώρο. Μιλάω για την ακριβέστατη ανάλυση των πραγματικών αναγκών της ομάδας. Έφυγαν κάποιοι παίκτες; Τους αντικαθιστούμε με καλύτερους. Ήμασταν ελλειπείς σε κάποια θέση την περασμένη σεζόν; Την καλύπτουμε φέτος. Απλά πράγματα. Δύο ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση και τρεις με τέσσερεις έξτρα πολυθεσίτες, κατά προτίμηση νεαρούς. Πλήρες ρόστερ, με δυνατά ονόματα, καλές ρεζέρβες, έμπειρους αλλά και ταλαντούχους, κατεύθυνση προς συγκεκριμένη αγορά, αυτή των Λατίνων, που συνδυάζει -ανάλογα με τη χώρα προέλευσης- τη δύναμη με την τέχνη, το πάθος με τη φινέτσα. Οι μεν θα συμπληρώνουν τους δε. Απόλυτη συνύπαρξη. Τι άλλο θα μπορούσαν να ζητήσουν οι οπαδοί του Άρη; Για μένα τίποτα. Γι' αυτό βουρ για διαρκείας εσεις οι Θεσσαλονικείς! Γιατί σίγουρα θα απολαύσετε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομάδες για την σεζόν που έρχεται. Μέχρι που μπορεί να φτάσει; Ως εκεί που μπορείτε να ονειρεύεστε...