ΑΡΗΣ...ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

Πέρα από το τι θα γίνει στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου, αλλά και στο τέλος της νέας σεζόν, οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στον Άρη. Μια διαλυμένη -πριν δύο χρόνια- ομάδα, θα έπρεπε με τα κατορθώματα της να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τους "μεγάλους" συλλόγους της Ελλάδος. Με χαμηλό μπάτζετ και χωρίς πολλές φανφάρες έχει φτιάξει μια σωστή διοικητική δομή από τον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή μέχρι και τον υπεύθυνο ακαδημιών. Σωστή κατανομή παικτών με έμπειρους Έλληνες, καλούς Λατίνους και μια απίστευτα καλή ομάδα Νέων, είναι σίγουρο πως βρίσκεται σε σωστό δρόμο με απόλυτο στήριγμα φυσικά τον κόσμο του. Αν μάλιστα κατορθώσει ο Γιάννης Κόντης -πανέξυπνος παράγοντας- και ρυθμίσει όπως λέει και το θέμα των χορηγών, τότε όλα δείχνουν πώς πολύ σύντομα ο Άρης θα βλέπει την παρουσία του στη Β' Εθνική σαν ένα σύντομο διάλειμμα από τις επιτυχίες και τις χαρές. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται να οργανωθεί μια ΠΑΕ, άλλο τόσο εύκολο το κάνει η σοβαρότητα και το μεράκι των σωστών ανθρώπων. Ο μόνος προβληματισμός μου έγκειται στην παρουσία του νέου προπονητή Χουάν Κάρλος Ολίβα, κύριως λόγω των ελάχιστων παραστάσεών του σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Αλλά ας μην κρίνουμε πριν τον δούμε. Έχουμε όλη τη χρονιά μπροστά μας...