ΣΩΣΤΟΣ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΥΑΛΟ

Δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να συνταχτώ με όλους εκείνους που εξύψωσαν τον Τάκη Λεμονή εν μια νυκτί. Ούτε με τον κυρ Σάββα -ξέρετε εσείς- που στην ηλικία του θα έπρεπε να του απαγορεύουν οι γιατροί τέτοιες κολοτούμπες. το 3-1 επί της Βέρντερ μπορεί να ήταν το πρώτο διπλό του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά δεν ισχύει ότι θα φύγει το άγχος από τα πόδια των παικτών μόνο μ' αυτό. Χωρίς την ανάλογη συνέχεια οι Πειραιώτες μπορεί και πάλι να μείνουν εκτός νυμφώνος, οπότε ουσιαστικά -και τυπικά- δε θα έχει αλλάξει τίποτα. Αλλού οφείλουμε να σταθούμε: Στο αυτό καθαυτό κοουτσάρισμα του Τάκη Λεμονή.

Υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που έχουν αλλάξει από την επίσημη έναρξη της σεζόν στα πλάνα του Τάκη Λεμονή. Γιατί μη μου πείτε ότι βλέπετε την ίδια ομάδα, ούτε ότι οι παίκτες απλά άρχισαν να βρίσκονται...

Η αρχική ιδέα να χρησιμοποιείται ο Τοροσίδης στο κέντρο, ως ο μόνος που μπορεί να δώσει βοήθειες σαν κρυφός επιθετικός άλλαξε άρδην. Ο Τοροσίδης χρειαζόταν χώρους για να κινηθεί και με την παρουσία Λεντέσμα-Στολτίδη-Γκαλέτι χαραμιζόταν κάπου μεταξύ άμυνας και κέντρου. Η μετατόπισή του στο δεξί άκρο της άμυνας απέδειξε ότι ο Λεμονής είδε το πρόβλημα και δε δίστασε να παραδεχτεί το λάθος του και να διορθώσει το κακώς κείμενο. Ο Πατσατζόγλου σαφώς και είναι περισσότερο επιθετικός από τον Τόρο. Η αλλαγή ρόλων στους Στολτίδη και Λεντέσμα ήταν καθοριστική. Η αρχική σκέψη για εκμετάλλευση του Αργεντινού λίγο πιο μπροστά από τον Στολτίδη, λόγω κάθετης πάσας δεν έπεισε και επόμενο ήταν να δοκιμαστεί το αντίθετο. Δύο λοιπόν τα κέρδη. Και καλύτερος σαν κρυφός επιθετικός ο Έλληνας και περισσότερος χώρος για να κινηθεί ο Λεντέσμα και ν' ανοίξει το παιχνίδι με τις μακρινές του πάσες. Επίσης, λιγότερα τρεξίματα για τον Γκαλέτι με τον Τοροσίδη να τον καλύπτει αμυντικά και πιο σκληροτράχηλος στην πρώτη ζώνη άμυνας ο Λεντέσμα πριν οι αντίπαλοι αντιμετωπίσουν τον Άντζα και τον εκάστοτε παρτενέρ του στον άξονα της άμυνας. Τεράστιο κέρδος η χρησιμοποίηση πολλών παικτών -πάντα όμως με τους απαραίτητους στυλοβάτες- ώστε και γκρίνια να μην υπάρχει και την απαραίτητη ανασφάλεια να νιώθουν οι θεωρητικά βασικοί. Παρεπιπτόντως: Λίγος πάγκος στο Λούα Λούα δε θα κάνει κακό...

Το ότι ο Τάκης Λεμονής βλέπει μπάλα είναι σίγουρο. Το ότι δεν έχει κόμπλεξ φαίνεται. Το ότι είναι στο σωστό δρόμο αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα. Το αν όμως θα φανεί αρκετός για τον Ολυμπιακό θα φανεί στο τέλος της περιόδου. ΟΦΕΙΛΟΥΝ να του επιτρέψουν να ολοκληρώσει τις σκέψεις του και να μάθει από τα λάθη του. Τα ως τώρα αποτελέσματά του -και στην προηγούμενη φυσικά θητεία του- δείχνουν ότι αξίζει την ευκαιρία.