ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους... Εν μέσω κουραμπιέδων, μελομακάρονων με σοκολάτα, αγριογούρουνων, γαλοπούλων και χίλιων άλλων δύο εορταστικών εδεσμάτων (γιατί μόνο αυτά κρατάμε τελικά από τις γιορτές, τα κιλά δηλαδή, όλα τα άλλα χάνονται) είπαμε να να σας γράψουμε ένα ωραίο παραμυθάκι ένεκα των ημερών...

Ήταν που λέτε μια φορά κι έναν καιρό ένας καλός βασιλιάς που αγαπούσε πολύ το βασίλειό του και τους υπηκόους του και τους έκανε όλα τα χατίρια. Για πολλά χρόνια μάλιστα έφερνε και υπηκόους από άλλα βασίλεια δίνοντάς τους πολλα χρυσά νομίσματα γιατί θεωρούνταν καλοί υπήκοοι και τους ήθελε δικούς του για λόγους πρεστίζ, αλλά και για να γίνεται αρεστός στους χωρικούς της περιοχής του. Υπήρχαν βέβαια κατά καιρούς κάποιοι που εκμεταλλεύονταν αυτή την καλοσύνη του βασιλιά και έπαιρναν χρυσό και ασήμι και όλου του κόσμου τα αγαθά χωρίς να προσφέρουν τίποτα στο βασίλειο. Ο βασιλιάς μπορεί να ήταν καλός, αλλά όχι βλάκας. Παράλληλα, επειδή άρχισαν να τον παίρνουν τα χρόνια, ανέθεσε ουσιαστικά την διακυβέρνηση του βασιλείου στο πρίγκηπα γιό του και στον προσωπικό του μάγο-συμβουλάτορα.

Αυτοί οι δύο όμως δεν ήταν τόσο αισθηματίες όσο ο γέρο βασιλιάς, αλλά περισσότερο τεχνοκράτες, όσο βέβαια το επέτρεπε η εποχή. Σκεφτόντουσαν περισσότερο την ευημερία του βασιλείου, παρά την καλοπέραση των υπηκόων τους. Είχαν -άκουσον, άκουσον- την απαίτηση οι υπήκοοι να δουλεύουν σκληρά και να κερδίζουν με κόπο τα χρυσά νομίσματα που έπαιρναν. Οι περισσότεροι υπήκοοι υπάκουσαν τυφλά στο νέο στάτους του μεγάλου βασιλείου, αλλά υπήρχαν βέβαια και μερικοί που τσίνισαν... Ο πρίγκιπας και ο μάγος του προσπαθούσαν επι ματαίω να τους συνετίσουν με το καλό, ακολουθώντας τις συμβουλές του πατέρα και αρχηγού που δεν ήθελε στενοχωρημένους ανθρώπους και χωρικούς στο βασίλειό του.

Οι δύο άνδρες με την συμβολή των αυλικών τους κατάφερναν κουτσά στραβά να κρατάνε σε εγρήγορση, αλλά και ευτυχισμένους τους υπηκόους. Υπήρχε όμως ένας ιππότης, ο Δούκας του Μπράβο, που έπαιρνε τα περισσότερα χρυσά φλουριά σε όοοολο το βασίλειο για να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του προς όφελος του βασιλιά. Στον ιππότη αυτό βασίζονταν πολύ τόσο ο πρίγκηπας όσο και ο μάγος του για να αποκρούουν τις επιθέσεις των κακών βασιλιάδων που ήθελαν να κατακτήσουν το μεγάλο βασίλειο. Γι' αυτό και τον πλήρωναν τόσα φλουριά. Ο Δούκας του Μπράβο, όμως, όποτε ερχόταν η στιγμή να αναλάβει δράση και να μονομαχήσει με τους αντίπαλους ιππότες που απειλούσαν το βασιλιά δείλιαζε και κρυβόταν. Αναλάμβαναν βέβαια δράση οι άλλοι γενναίοι ιππότες, αλλά όλοι αναρωτιόντουσαν γιατί ο δειλός πρίγκηπας αμοίβεται τόσο πλουσιοπάροχα για να μην κάνει τίποτα. Τότε, μετά από εντολή του πρίγκηπα, ανέλαβε δράση ο μεγάλος μάγος, ώστε να ξεκαθαρίσει στον Δούκα ότι αν δεν συνέλθει και αν δεν πολεμήσει για το καλό του βασιλιά, η μόνη λύση είναι να φύγει μια για πάντα από την περιοχή, αλλιώς θα λιθοβοληθεί ως τιμωρία από τους χωρικούς για την δειλία του. Οι ντελάληδες και οι αγγελιαφόροι προσπάθησαν να παρουσιάσουν διαφορετικά τα πράγματα, λέγοντας στους χωρικούς ότι ο μεγάλος μάγος προσπάθησε με καλό τρόπο να συνετίσει το ιππότη προσκυνόντας και προσφέροντας του μάλιστα και όποια βοήθεια χρειάζεται ώστε να ξεπεράσει τη δειλία του. Στο Δούκα όμως επειδή ήταν ξεροκέφαλος και σκεφτόταν μόνο το δικό του καλό, δεν άρμοζε τέτοια αντιμετώπιση. Έτσι, ο μεγάλος μάγος που γινόταν πολύ κακός όταν ήθελε μεταμορφώθηκε σε δράκο και του είπε βγάζοντας φλόγες από το στόμα ότι αν δεν συνέλθει δε θα του ξαναδώσουν χρυσά φλουριά. Και πρόσθεσε ότι αν συνεχιστεί η αποχή του από τις μάχες και τους πολέμους θ' αναγκαστεί ο πρίγκηπας να τον στείλει σούμπιτο σε άλλο βασίλειο να κάνει τα τσαλιμάκια του. Ο Δούκας βέβαια πιστεύοντας ότι έχει την εύνοια του βασιλιά χαμογέλασε και δεν πτοήθηκε από τις απειλές του μάγου. Αυτό όμως που δεν γνώριζε είναι ότι ο καλός βασιλιάς είχε απηυδήσει με τα τερτίπια του ιππότη και δεν τον υποστήριζε πια. Κι έτσι, παρά την προσπάθεια όλων των μοχθηρών αυλικών, των κακών ντελάληδων και των γλειφτών αγγελιαφόρων που προσπάθησαν να πείσουν τον απλό κόσμο ότι όλα είναι καλά και ανθηρά, σύντομα αποκαλύφθηκε η απειλή του μάγου στο Δούκα του Μπράβο και ξεσκεπάστηκαν όλοι οι καλοθελητές. Το τέλος του παραμυθιού και το τι έγινε με τον δειλό πρίγκηπα δεν αποκαλύφθηκε ποτέ, ίσως δεν έγινε ακόμη... Βάλτε εσείς το τέλος που σας βολεύει.