ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΣΑΙ (ΕΛΛΗΝΑ);

"Χθες (σ.σ. την Τετάρτη) νικήσαμε τους Τούρκους στο ποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδό τους με 1-0. Όλοι πανηγύριζαν την μεγάλη επιτυχία της ελληνικής ομάδας αφού με αυτή μας την νίκη εξασφαλίσαμε την πρόκρισή μας στους τελικούς του EURO 2008 που θα γίνουν στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας το προσεχές καλοκαίρι. Οι παίχτες έγιναν πάλι ήρωες ενώ πριν μερικούς μήνες και μετά την ήττα τους από τους Τούρκους με 4-1 στο Ολυμπιακό στάδιο παίχτες και τεχνική ηγεσία είχαν δεχθεί τα πυρά από μερίδα του τύπου που ζητούσαν αλλαγή προπονητή και ανανέωση της ομάδας που κέρδισε το EURO 2004 στην Πορτογαλία. Όλα αυτά τα αναφέρουμε για να δείξουμε ότι ο νεοέλληνας είναι και θα παραμείνει μεγάλος μαλάκας. Δεν κοιτάει τα χάλια του αλλά κρίνει και κατακρίνει όσους τουλάχιστον προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό για τον δύσμοιρο αυτό τόπο. Το καλοκαίρι θα ζητάει νίκες πάλι με αντιπάλους σαν την Αγγλία, την Γερμανία , την Γαλλία και όταν θα πέσει η πρώτη τεσσάρα(γιατί θα πέσει) θα αρχίσει πάλι να βρίζει τους παίχτες και τον προπονητή. Αυτά προς το παρόν..."

Μέρες τώρα σκεφτόμουν τι να γράψω για την επιτυχία της Εθνικής. Αποφάσισα όταν το κάνω να είναι με κρύο αίμα. Τη λύση μου έδωσε ο φίλος και συνάδελφος Σταύρος Μαρίνης. Από τους μετρημένους στα δάχτυλα ανθρώπους με σταθερές απόψεις και την δική του άκρως γοητευτική θεώρηση των πραγμάτων. Αναδημοσιεύω -χωρίς την άδειά του- το κείμενο από το blog του http://www.stavros-marinis.blogspot.com/. Αφιερωμένο εξαιρετικά... Σε ποιους; Ξέρουν εκείνοι...

Υ.Γ. Απλώς άλλαξα τον υπέροχο original τίτλο του κειμένου. Για την ιστορία είναι "Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ".