ΣΑΜΑΡΑΣ ΟΠΩΣ... ΜΑΝΤΖΙΟΣ

O Γιώργος Σαμαράς -για τα δικά μου γούστα- είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που κυκλοφορούν στην ευρωπαϊκή αγορά σήμερα. Μεγαλωμένος -χάρη στον πατέρα του Γιάννη- στο εξωτερικό και γαλουχημένος σ' ένα ιδανικό περιβάλλον (Ολλανδία όπου μαθαίνουν μπάλα οι καλύτεροι επιθετικοί του κόσμου) αποφάσισε σωστά να κάνει το βήμα παραπάνω και να πάει στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, την Premiership. Εκεί άρχισε να τα βρίσκει σκούρα... Το kick n' run δεν ταιριάζει με το στυλ του κι αυτό είναι ηλίου φαεινότερο. Ιδίως σε μια μικρομεσαία ομάδα όπως η Σίτι η οποία προσπαθεί χάρη στις γεμάτες τσέπες του Σιναβάτρα να μπει στο club των μεγάλων. Οι Βρετανοί βλέπουν έναν πανύψηλο φορ που θα έπρεπε να τρώει σίδερα να αναλώνεται σε "κατεβασιές" απ' το κέντρο και ντρίπλες στις πλάγιες γραμμές αντί να παίρνει θέση στην περιοχή για τις μάχες σώμα με σώμα και τα σπασίματα της μπάλας. Το ίδιο βλέπουμε και στις εμφανίσεις του με την εθνική ομάδα. Το παζλ συμπληρώνει μία -αθέλητη ελπίζω- μπλαζέ συμπεριφορά κι ένα στυλ γενικώς και ειδικώς παρεξηγήσιμο. Αυτό είναι το χειρότερο. Το καλό στην περίπτωση Σαμαρά είναι πως έχει πέσει στις αγκάλες δύο τεράστιων -μ' όλη τη σημασία της λέξης- προπονητών. Ερικσον και Ρεχάγκελ προσπαθούν να τον νουθετήσουν και συζητώντας μαζί του να τον πείσουν ν' αλλάξει χούγια όσο είναι ακόμα νωρίς. Γι' αυτό κι έχει φάει πολύ πάγκο. Ο Ερικσον πρώτος δημοσιοποίησε τις προθέσεις και τη γνώμη του για το τεράστιο ταλέντο με λάθος νοοτροπία που ακούει στο όνομα Γιώργος Σαμαράς. "Αυτό που πρέπει να κάνει ο Γιώργος είναι να αποφασίσει τι τύπος παίκτη θέλει να είναι. Δε νομίζω πως πρέπει να κάνει αρκετά κόλπα, πρέπει να χρησιμοποιήσει τη σωματική του δύναμη καθώς είναι πολύ καλός στις κεφαλιές. Για μένα είναι ένας κεντρικός επιθετικός και μάλιστα πολύ καλός". Οσο γρηγορότερα το καταλάβει ο Σαμαράς τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχει να μην καταλήξει Μάντζιος που είναι ίδια ακριβώς περίπτωση.